We hebben op finn.no, dit is de Funda/Marktplaats van Noorwegen, een zoekopdracht opgeslagen van huur en koopwoningen in de buurt van Alnabru, waar Bert nu werkt, en Dokka waar Torpa Bilruter ook een vestiging heeft. Maandagavond krijgen we een melding dat er een nieuw huis op de site staat. De laptop stond toch aan dus meteen maar even kijken.

Het gaat om een vrijstaande huurwoning in Hov, zo’n 20 minuten van Dokka. Hov “kennen” we al omdat het allereerste huis waar we zijn wezen kijken ook in Hov was. Dat koophuis waar we geluk hadden dat de eigenaar er was en dat we ook meteen binnen mochten kijken.

Het is een groot huis maar de huurprijs is prima. In de provincie Innlandet zijn de huizen ook beduidend goedkoper dan waar we nu wonen. We wonen nu in de provincie Viken.

Toen we besloten om naar Noorwegen te gaan verhuizen hadden we het idee om in de buurt van Lillehammer iets te zoeken, omdat Bert toen bij Oslo een baan kreeg zijn we destijds daar iets in de buurt gaan zoeken.

Dit huis is 30 km van Gjøvik en een uurtje rijden van Lillehammer. Dus het staat ook nog eens in de regio waar we eigenlijk al wilde wonen.

Het heeft een nette keuken en een prachtige badkamer, 3 slaapkamers en boven en beneden een WC, dat laatste is hier niet zo vanzelf sprekend. Het is op loop afstand van de winkels. Een prachtig uitzicht en geen directe buren. Eigenlijk met 1 woord, Geweldig!!

Nu we 8 weken hier wonen, ben ik er wel achter gekomen dat ik niet achteraf wil wonen, zeker niet zolang ik geen werk heb. Dus in het centrum en toch vrij wonen is perfect.

We besluiten om meteen een bericht naar de verhuurder te sturen. Meteen daarna zeggen we tegen elkaar, we moeten er gewoon naar toe bellen. Een beller is sneller. 😁😉 We zijn de eerste die reageren, dat is al een goed teken. Zaterdag 8 januari is er een kijkdag van 12 tot 13 uur. We mogen dan gaan kijken.

Maandagavond tot zaterdag 12 uur is best een lange tijd. Jeetje wat kan wachten lang duren. Ook het slapen gaat weer iets minder goed. Maar uiteindelijk is het zaterdag. We vertrekken zo rond 9.45 uur, veel te vroeg maar het heeft gisteren veel gesneeuwd dus de wegen zijn niet allemaal even goed. Het is een uur en 3 kwartier rijden maar omdat ik de weg wist, dat dacht ik, reden we eerst nog de verkeerde kant op. Al met al waren we om 11.50 uur daar.

We worden hartelijk welkom geheten. Het huis is van een jonge man die nu in Oslo woont maar wel is opgegroeid in Hov. Zijn ouders zijn 30 jaar geleden uit Bosnië verhuisd naar Noorwegen. Hij is in Hov geboren. Zijn vader regelt veel omdat hij in de buurt woont. We bekijken het huis en zijn eigenlijk al meteen enthousiast. We willen nog niet te snel juichen omdat we weten dat er al meer mensen zijn geweest om het huis te bekijken.

We raken aan de praat en die vader zegt: Wie het eerst heeft gereageerd die heeft het eerste het recht om te huren. Wij dus helemaal blij omdat wij het zeker willen huren. 😍🥰😄

We komen overeen dat we per 12 februari gaan huren. Zij zouden per 1 februari kunnen maar omdat onze meubels uit Nederland moeten komen en we weten dat dit pas in februari kan, gaan we nu voor 12 februari. Bert moet nu nog even op zijn werk kijken wanneer hij in Dokka kan gaan beginnen. 14 februari of 1 maart. We verhuizen dan ook pas echt als Bert daar zijn werk heeft.

We hoeven er eigenlijk niets aan te doen want ze hebben het hele huis, waar nodig, opgeknapt. Ze gaan nog lampen hangen (dat is fijn want we hebben bijna alle lampen in Rijkevoort laten hangen), elektra aanleggen onder de overkapping, de master bedroom wordt nog afgewerkt met mooie houten panelen en een nieuw plafond.

Een mailtje is al verstuurd naar Jacobs Verhuizingen, hun kennende hebben we daar snel antwoord op. Bert gaat maandag op zijn werk vragen wanneer hij kan wisselen. Dan gaan we bekijken wanneer we echt gaan verhuizen en kunnen we hier de huur opzeggen. We hebben 2 weken opzegtermijn dus dat komt goed.

We zijn er zo blij mee!! Niet meer op onze tenen lopen, letterlijk en figuurlijk, hier. Het is hier echt prachtig en we wonen hier echt heel leuk maar…..voor mij toch te afgelegen. Ook vind ik het lastig dat ik denk dat onze honden of wij iemand tot last zijn. Dit zit in mijn hoofd en ik denk niet in dat van iemand anders. Altijd maar bezig zijn om niemand tot last te zijn, dat is best vermoeiend.

Zo meteen dus weer helemaal op ons zelf. We huren het huis van super lieve mensen die nu al helemaal gek zijn van onze honden. Misschien kunnen ze nog eens op onze honden passen als we een paar dagen naar Nederland willen 😉

Hier onder volgen een aantal foto’s van ons nieuwe huis. 😁

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Ook heb ik zelf nog een paar foto’s gemaakt.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Getagd: emigreren / ikvertrek / Noorwegen / spannend / verhuizen