Mijn eerste echte opdracht gekregen om 2 T-shirts te bedrukken. Kei leuk! 😁 Ook wel spannend want ik kan het niet verpesten. Ook heb ik een kinderstoel mogen maken voor de doop van Nils Kristian. Nils Kristian is het zoontje van een vrouw die ook bij het breicafé komt. Daarom heb ik als cadeautje een truitje voor hem gemaakt. 🤗 Maar het eindresultaat mag er zijn. Ook maak ik nu onderzetters, mokken en kinderstoelen dus het assortiment breidt zich uit. 👍
En als klap op de 🎇 (vuurpijl) 🥁🥁 (tromgeroffel) heb ik een sticker gemaakt voor mijn auto zodat iedereen kan zien dat Theas Personlige Gaver bestaat. 🦚(trots als een pauw) 😂
Flex is weer naar de kapper geweest in Raufoss. Helaas spreken ze allen Russisch en wat Noors. Dus moeilijke communicatie. Maar ik zei: Kort. En we kregen hem kort terug. Ik vind het geweldig, hij lijkt nu net een puppy, hij is super zacht en iedereen ziet nu dat hij helemaal niet dik is.
We gaan een dagje naar het Norsk Vegmuseum, iets voorbij Lillehammer vind je dit gratis museum. Je snapt niet dat ze hier geen entree voor vragen. Het is groot, meerdere gebouwen, tentoonstellingen, buiten museum en een berg waar je in kan om te zien hoe ze vroeger tunnels maakten. Een aanrader als je in de buurt ben om daar een kijkje te gaan nemen. www.vegmuseum.no
Als afsluiting zijn we nog naar de bobsleebaan geweest. Deze werd gebruikt tijdens de Olympische Winterspelen in 1994.
Zondag 31 juli zijn we terug gekomen uit Nederland en maandag 1 augustus komen Piet en Naomi. Ze komen pas laat in de avond aan dus nog genoeg tijd om de was te doen, het huis in orde te maken etc. etc. Bert is alweer werken dus ik rijd zo rond 22.30 uur naar het vliegveld in Gardermoen. Pikkedonker dus ik nam nog een verkeerde afslag. 🫤 Maar al met al was ik toch nog op tijd op het vliegveld waar ze al klaar stonden. Gezellig om ze weer te zien, ondanks dat dit nog niet zolang geleden was.
Voor Naomi was het de eerste keer dat ze vloog maar ze vond het maar “gewoon” 🤣🤣
De koffers worden nog uitgepakt na een rondleiding door het huis om daarna vermoeid naar bed te gaan.
Het is een week geworden van vooral shoppen voor Naomi en foto’s maken voor Piet 🤣😂. We zijn naar de Odnesberg gereden om een prachtig uitzicht te hebben.
We zijn naar Lillehammer geweest en Piet en ik zijn vanaf de schans naar beneden gelopen, Bert en Naomi met de honden zijn met de auto naar beneden gereden om ons zo weer op te halen.
Zelf zijn ze nog naar Oslo geweest, naar Fargenes naar een openlucht museum en naar het museum Kistefos in Jevnaker.
We hebben ook nog relaxed. Het was voor hun natuurlijk ook vakantie.
Piet is een dagje met Bert mee geweest op de vrachtwagen en Naomi en ik zijn naar Jessheim gereden om daar te shoppen. 🛍️👜
De laatste dag zijn we nog naar de Høkleberget geweest om een prachtige wandeling te maken en te genieten van het prachtige uitzicht.
Op 8 juli vertrekken we voor 3 weken naar Nederland. We gaan daar samen met ons Mia rond trekken met de camper. Dit verslag kun je vinden op www.polarsteps.com/TheaMegens
We hebben een mooi voorjaar gehad, hopelijk gaat de zomer ook goed worden. Onze huisbaas komt om te kijken hoe het gesteld is met de veranda omdat daar een rotte balk in zou zitten, inderdaad een beetje rot maar het valt nog alles mee dus deze gaat nog niet vervangen worden. Ik vraag hem wanneer ze de bomen zouden snoeien want dat hadden ze al eerder aangegeven. Bij de oprit staat een hele grote den 🌲die eigenlijk gruwelijk in de weg staat. Hij vraagt, zullen we deze boom omkappen dan heb je meer plek voor de camper, en hij wijst naar de lelijke grote den. Ik helemaal blij 😁. Vanmiddag om 4 uur kom ik terug om hem neer te halen. En inderdaad om 4 uur was hij terug met een vriend die een motorzaag heeft. De stronk blijft nog zitten, das jammer maar Bert heeft ook een motorzaag gekocht en werkt de stronk nog wat bij 👍😀. Wij 2x blij, 1 omdat de camper nu beter kan staan en 2 omdat we weer gratis stookhout hebben. 🔥
Ook de planten in mijn kas groeien als kool. Paprika, tomaten, kattengras, sla en courgette. Dat is allemaal leuk maar we moeten wel iets verzinnen als we straks 3 weken op vakantie zijn. Wie geeft ze water?? Maar daar hebben we iets op gevonden. Een fles op zijn kop in de pot en dan druppelt die leeg. Hopelijk werkt het. Ook Elin zal het een beetje in de gaten houden. Dat is fijn.
Mijn bedrijfje Theas Personlige Gaver gaat ook steeds meer vorm krijgen. Ik sta inmiddels ingeschreven bij de Noorse KvK. Ik bedruk sleutelhangers, tassen, gymtassen enz. Het is nog niet zo makkelijk om de juiste kleuren te krijgen maar toen het eenmaal gelukt was, was het resultaat dan ook prachtig. 👍😄
Vandaag zijn we op roadtrip geweest. Via de Facebookpagina Passie voor Noorwegen is er een Nedernorenkaart met allerlei leuke bezienswaardigheden en daar staan de mensen uit Nederland op die in Noorwegen wonen, dan kan je ook nog eens op de koffie als je wilt. 😁👍
We vertrekken zo rond 10 uur met een rugzak met drinken en wat te eten. We rijden richting Fagernes, onderweg houd ik goed de Nedernorenkaart in de gaten om te zien of we langs leuke plekjes komen. Het eerste bijzondere plekje is de Lunde Bru Etnedal. Een hele oude stenen boogbrug uit 1827 met een leuke picknickplek erbij met beelden gehouwen uit steen. Er is hier niemand zo de honden kunnen lekker even los.
We vervolgen onze reis naar Fagernes, ik heb van de week wat oude afleveringen zitten kijken van Ik Vertrek en daar was een gezin met 2 kinderen verhuisd naar Fagernes om daar een schoenmaker en kledingreparatiewinkel te beginnen. We rijden er even langs. Natuurlijk is er niemand want het is zondag. Ik herken het huis/winkel meteen.
Ook zoeken we nog in Fagernes naar de camping waar we 9 jaar geleden overnacht hebben, deze hebben we niet gevonden. 🤔☹️
De volgende stop is Einangsteinen. Hier staat boven op een berg een hele oude steen, hij wordt beschermt door glas. Het is een Runestone en er wordt gedacht dat hij uit het jaar 300 stamt. Dus je mag wel zeggen: Een hele oude steen. Het uitzicht is prachtig, jammer dat het weer niet helemaal meewerkt. De temperatuur is goed, de bewolking wat minder.
Omdat het weer niet echt mee wil werken, rijden we een mooie route met prachtige uitkijkpunten.
We hebben een wereldkaart van hout besteld. Deze is eindelijk aangekomen. Deze moest uit Letland komen en i.v.m. de oorlog in Ukraine was dit allemaal vertraagd. We klagen niet want er zijn veel ergere dingen in de wereld.
Het wordt een heel project om dit tegen de muur te krijgen maar na een kleine 3 uur is het ons dan toch gelukt. Het eindresultaat mag er wezen. 😁
De natuur is inmiddels ontploft. Alles is groen en staat mooi in bloei. Wie had dat ooit gedacht dat we Lupine in eigen tuin zouden hebben 😁.
De maandagavondwandelingen gaan ook gewoon door. Heel bijzonder om steeds weer nieuwe plekjes te ontdekken. Ook is het goed voor de sociale contacten en natuurlijk voor de taal.
Ik loop al langer met het idee rond maar ik wist niet waar te beginnen. Het idee is er al zolang ik de kapstok heb voor de riemen van Flex en Soof.
We bekijken samen wat we nodig hebben om dit te gaan doen. Het is een investering die zich hopelijk gaat terug verdienen. Ik verdiep me natuurlijk eerst waar de materialen het beste te bestellen zijn.
Het plan is er, de spullen zijn besteld en de Facebookpagina is in de maak. 🥳 En dan is het wachten op alle spullen, tja….het is hier niet, Vandaag besteld, morgen in huis. Het duurt meestal een week en als je geluk hebt is het er binnen een dag of 4. Als ik alle spullen binnen heb kan het oefenen beginnen. Het valt nog niet mee om alles te leren. Het is namelijk heel veel. Met een plotter zijn de mogelijkheden bijna oneindig. Je kan snijden van allerlei materialen, tekenen, graveren en nog veel meer.
Ik ga me eerst richten op het bedrukken van T-shirts, sleutelhangers, kistjes, koffertjes, key cords, tassen, rugzakken en het maken van stickers voor bv een brievenbus. Na de vakantie heb ik ook een mokpers en kan ik ook mooie mokken bedrukken met bv een leuke foto.
Mijn eerste project is het vertalen en maken van een tekstbord wat ik al had hangen in mijn praktijk in Nederland. Met behulp van Elin is de vertaling gelukt. Het bord is aan de achterkant net zo mooi dus ik beletter de achterkant maar dan in het Noors. Ik zeg: eerste project is geslaagd. 👍
Op Facebook is de pagina inmiddels online en ik heb al 28 likes. Het begin is er.
Via Facebook had ik contact met een oude vriendin. Ze wilde mijn adres zodat ze wat kon opsturen. Een week of 2 later vond ik een kookboek in de brievenbus. Wat leuk!!! Het waren oorspronkelijk 2 boeken maar er is er 1 kwijtgeraakt bij de post, deze is later nog een keer opnieuw opgestuurd en toen wel ontvangen. Wat een verrassing. Je denkt niet meteen aan 2 kookboeken als iemand je wat wil opsturen maar eerder aan een kaartje of zo. Echt super bedankt. En….. de kip ovenschotel is heerlijk. 🍜🍛
Op dinsdag 17 mei besluit ik om een ticket naar Nederland te boeken. Op zaterdag 21 mei wordt de as van Mark begraven op de natuurbegraafplaats. Ik was al langer met die gedachten aan het spelen om te gaan maar ik weet dat ik dan alleen moet gaan i.v.m. de beesten. Toen hoorde ik dat Monique uit Italië er niet bij kon zijn door familieomstandigheden en dat de moeder van Mark wegens gezondheidsklachten er ook niet bij kon zijn toen was de knoop voor mij zo doorgehakt. Ik wil er bij zijn, dan maar alleen. Bert vond het meteen goed.
Omdat Bert op vrijdag gewoon moet werken en de honden niet de hele dag alleen kunnen zijn, boek ik een vlucht later in de middag, dat zou inhouden dat ik zo rond 13 uur thuis moet vertrekken en dat ik iets voor 21 uur in Oss ben.
De reis gaat voorspoedig, het is de eerste keer dat ik alleen vlieg, maar ik weet wat je moet doen dus het was een makkie.
Ons Mia stond mij bij het station al op te wachten. 😀 Stefanie en Sander wisten niet dat ik in Nederland was dus ik videobel hun op. Ze zegt: O we zijn net op visite bij een colllega van Sander. Ik zeg: Ik ben ook op visite en laat ons Mia in beeld zien. 😲🤔😀 Het was even denken…..OOO ben je in Nederland!! Dat was wel grappig.
De zaterdag halen we bloemen, doen wat boodschappen en zorgen dat alles klaar is voor in de avond, omdat we met zijn allen bij ons Mia eten. Zo rond 15.30 uur vertrekken we richting de natuurbegraafplaats. We worden hartelijk welkom geheten. Ons Mia heeft er voor gekozen om Gerard een woordje tot ons te richten namens ons Mia. Dat heeft hij super gedaan. Ook luisteren we nog naar 2 nummers die ook op de uitvaart te horen waren. Deze zijn door Mark zelf gekozen. We begraven met zijn alle de as en leggen de gedenkplaat erop en we leggen nog bloemen rond het gedenkplaat💓.
De rest van de avond zitten we met zijn alle bij ons Mia na te kletsen.
Zondag moet ons Mia al weer vroeg weg dus zet zij mij af bij Stefanie en Sander. We gaan even naar de bouw kijken of de werkzaamheden al gevorderd zijn. Het ziet er inderdaad al weer anders uit dan in februari. We lunchen bij Pan & Zo, lopen nog een rondje over Den Heuvel en drinken wat op een terras. Dan is het al weer tijd om naar het station te gaan. We nemen afscheid en mijn terug reis is in gang gezet. Op Schiphol is het druk maar alles loopt in goede banen. Eenmaal in het vliegtuig moeten we nog wachten op 9 mensen omdat ze er niet zijn 😣met als gevolg dat we ruim een half uur te laat vertrekken. Uiteindelijk kom ik 10 minuten later aan dan gepland. Dus dat valt nog mee. Nog de auto oppikken en dan nog ander half uur rijden naar huis. Om 23 uur ben ik moe maar voldaan weer thuis 🏡.
17 mei is DE feestdag in Noorwegen. Ze vieren dan de dag in 1814 dat de grondwet getekend werd. Ze gaan helemaal los. Al weken ervoor zijn ze bezig om de straten te vegen en het afval op te ruimen zodat alles er goed uitziet. Om 7 uur worden we wakker van een vrachtwagen 🚛met een paar speakers erop. Nou ja….een paar?? De muziek is oorverdovend en dat al om 7 uur 🤔. Misschien is dat wel elk jaar zo?? Geen idee, we zullen het volgend jaar weten. Om 8 uur wordt de vlag gehesen, daarna volgt een dienst in de kerk. Daarna is er een optocht van kinderen uitgedost in traditionele kleding (bunads). De (groot)ouders lopen mee met de kinderen. Er is muziek, je ziet heel veel Noorse vlaggen en blije gezichten, zeker omdat het door corona 2 jaar niet heel uitbundig is gevierd. Het weer is prachtig en dat helpt ook nog extra mee aan een geslaagde dag.
Na de middag zijn we uitgenodigd bij Elin, ze hebben met de buurt een feest in hun buurthuis. Iedereen is welkom, het enige wat ze vragen is of je een taart of cake of zo iets wil meebrengen. 👍🍰 Ik bak voor deze gelegenheid een stol met amandelspijs. Het is hartstikke druk en een tafel helemaal vol met eten 😲. We kletsen wat, eten wat en doen mee aan een loterij. Helaas geen prijs 😉. Om 15 uur is het alweer afgelopen want de meeste mensen willen de optocht van auto’s zien.
Rond 17 uur komt langs ons huis een optocht van allerlei soorten auto’s, versierd met muziek en weer heel veel Noorse vlaggen. (helaas geen foto’s hiervan)
We sluiten deze dag af met een BBQ gewoon bij ons thuis met zijn tweeën 🍴.
27 april krijgen we voor de eerste keer bezoek uit Nederland. Ons Mia, ons Hannie en Gerard. We kijken er al enige weken naar uit. Natuurlijk om hun weer te zien maar ook om hier alles aan hun te laten zien. Waar we wonen, hoe we boodschappen doen, waar we gaan wandelen, kennis maken met mijn nieuwe vriendinnen etc.
Ze vliegen al om 7.00 uur dus ze zijn mooi op tijd in Hov. Bert hoeft deze week pas na de middag te beginnen dus ook hij is thuis om ze te verwelkomen. Ook Loesje 🐶 van ons Mia is erbij. Voor de eerste keer mee in het vliegtuig, dat was hartstikke goed gegaan. Gelukkig.
We maken eerst een rondje door het huis en wijs waar hun slaapkamer is. De spullen worden op de slaapkamers gezet en gaan daarna lunchen. Na de lunch moet Bert gaan werken en relaxen wij. De eerste dag wandelen we wat door het dorp maar verder doen we niet veel als heel veel bijkletsen. 😉 Ik heb voor deze dag nasi gemaakt die door iedereen smakelijk wordt opgegeten. Ook hebben ze vandaag nog de piano gebracht dus we zijn weer compleet. 😀🎹
De gasten hebben goed geslapen in het nieuwe bed. 👍 Na de middag maken we een mooie wandeling door Hov. Loesje gaat voor de eerste keer los. Dat gaat hartstikke goed, ze volgt Flex en Soof en luistert goed als ons Mia haar roept. Mia kookt vandaag, heerlijke wortelstamp met gehaktbal.
Vrijdag maak ik wafels, vaffel zoals deze hier bekend staan. Iedereen vindt ze heerlijk. Na de middag gaan we naar Gjøvik, naar het Streetfoodfestival. Zo’n 15 wagens 🚐 met uiteenlopende gerechten. Het ruikt allemaal heerlijk maar we kiezen voor Grieks en Thais. Op weg naar huis rijden we nog even naar het water om een korte wandeling te maken.
Zaterdag staat er een korte wandeling op het programma bij Elin. We rijden om 11 uur naar haar toe, dat is echt in de middle of nowhere. Heidi is er ook en we lopen met z’n 7 naar de top om te genieten van een prachtig uitzicht. ’s Avonds genieten we van mijn heerlijke Tjap Tjoy 😀.
Zondag wordt een rustdag. Hannie en Gerard gaan wel een lange wandeling maken. Gelukkig dat ze de wandelapp nog even geïnstalleerd hadden zodat ze makkelijk de weg konden vinden. Ons Mia, Bert en ik gaan een korte wandeling in Hov maken. Ook zien we nog een optocht met de fanfare, dit omdat het 1 mei is. Hier in Noorwegen is dat nog een vrije dag, helaas viel het dit jaar op een zondag. We maken het ons makkelijk en halen bij Fønix een maaltijd. 🍔
Maandag staat in het teken van de avondwandeling, die speciaal gekozen is omdat mijn zussen hier zijn. Overdag rijden we eerst naar een prachtig uitkijkpunt om te genieten van het geweldige uitzicht. Daarna rijden we door naar het Landsmuseum in Dokka. Het is een soort van openluchtmuseum. Leuk om een keer gezien te hebben. We moeten al om 17.30 uur klaar zijn om te wandelen dus we eten vroeg, heerlijk zelfgemaakte erwtensoep . We verzamelen om 17.30 uur op de parkeerplaats om daarna met 4 auto’s richting Horn te rijden. Daar staan ook nog mensen te wachten die mee gaan met de wandeling. We zijn uiteindelijk met 19 mensen 🚶♂️ en 4 honden 🐶. Het wordt een prachtige wandeling met een adembenemend uitzicht. ⛰️ Op de terugweg struikel ik nog over een steen en val met mijn knie op een boomwortel. Een kleine aardschok met 1 op de schaal van Richter 😉😂. Gelukkig valt het mee en kan ik de wandeling voortzetten.
Dinsdag moet Bert weer werken en gaan wij naar Jevnaker, naar het Kistefosmuseum. Een prachtig sculpturenpark met 49 kunstwerken. Het is prachtig weer om heerlijk de hele middag buiten te zijn. De kunstwerken zijn zeer uiteenlopend maar allemaal indrukwekkend. The Twist is een gebouw/brug over het water met ook nog kunstwerken, de honden mogen daar niet naar binnen dus ons Mia en ik lopen met de honden helemaal om naar de andere kant zodat we daar ons Hannie en Gerard weer treffen. Gerard zegt meteen dat we ook naar binnen moeten omdat het heel apart is. Ook moeten we naar de wc gaan. Zij passen even op de honden zodat wij naar binnen kunnen en inderdaad het was er prachtig. Op de WC zijn er bewegende beelden van een mond en oog. Heel vreemd om naar de wc te gaan met een pratende mond naast je 😂😉.
Het werd een prachtige dag in een schitterend park. Veel mooier dan we verwacht hadden. Onderweg naar huis treffen we Bert nog op een parkeerplaats. Hij is een uurtje later dan ons thuis en eten we heerlijke aardappels uit de oven, zalm en sla. Het was een top dag.
Woensdag hebben we een wandeling gemaakt met Elin, Heidi en de neef van Elin uit België. Het is een verrassing voor hem dat er mensen mee gaan wandelen die Nederlands/Vlaams met hem kunnen praten. Het was een super leuke wandeling en we hebben veel gelachen met Allan. Hoogstwaarschijnlijk gaat hij ook naar Noorwegen verhuizen. Hij is erg trots dat hij half Noors is, alleen is hij niet 2 talig opgevoed. Dus alles gaat nu op zijn Engels.
Het was een prachtige wandeling met weer hele mooie uitzichten. Voor het laatste avondmaal kookt ons Mia heerlijk pasta. De avond kletsen we nog wat en gaan vroeg naar bed. Iedereen is moe 😔.
Donderdag is het alweer tijd om afscheid te nemen. We rijden zo rond 11.30 uur hier weg om eerst nog bij ons oude huis te gaan kijken. Dat was wel leuk om weer te zien. We mochten zelfs even binnen kijken. Daarna door naar het vliegveld om echt afscheid te nemen. 😢 Ik merk al dat de tranen de hele dag al hoog zitten dus het kon niet uitblijven dat die tranen dan ook kwamen. De rest van de dag was dan ook niet meer heel gezellig. Maar…. we zien elkaar weer in de zomer.
Het was een super leuke, gezellige week geweest. Wij vonden het erg leuk om ze weer te zien, om hier alles te laten zien en zelfs al kennis te laten maken met nieuwe vrienden.
Je kan aan alles merken dat het voorjaar begint. De knoppen aan de struiken/bomen worden met de dag groter. Het gras wordt voorzichtig aan weer wat groener. De sneeuw is bijna overal weg, althans, hier in het dorp. Wat hoger gelegen gebieden daar is nog wel sneeuw en ijs te zien.
Er zijn geen hele bijzondere dingen gebeurd. Ik kook Tjap Tjoy, die erg lekker was. Ik ga nog steeds de maandagavond wandelen maar ik lees ook weer veel in mijn albums van de fietstocht met de 3 heren in 2007. Dit omdat we natuurlijk nu wonen waar we toen waren. We stonden bv in de krant toen we in Gjøvik overnachten. Dat is nu een klein half uurtje rijden. Die krant is hier DE krant, ik heb deze meegenomen naar het Strikkekafe. De dames vonden het erg leuk om te zien dat ik hier dus al in de krant gestaan had. 😀
Voor diegene die het niet weten waar ik het over heb. In 2007 kwam Henri met het idee om een fietstocht van Oss naar de Noordkaap te maken. Willem en Ruud sloten zich bij hem aan en ik werd gevraagd om de bezemwagen te rijden. Ook verzorgde ik de overnachtingen, de boodschappen, de was, het eten en alles wat er nog meer bij komt kijken. Het was een heel bijzondere tocht. We hebben toen veel van Noorwegen gezien en toen is het dromen over Noorwegen begonnen. Omdat de 3 heren bij de brandweer zaten, had ik een brandweerwagenbusje 🚒. Dat viel goed op. Ook werd het een sponsortocht voor het goede doel, de Brandwondenstichting. Ruim €10.000 opgehaald voor het goede doel. Het was de eerste keer dat ik zolang van huis was. Stefanie was net klaar met haar examens en werkte fulltime, ze had een zomerbaantje bij BrabantZorg, waar ik ook destijds werkte. Ze was dus de hele dag onder de pannen en ze kende Sander toen al, dus daar over hoefde ik me geen zorgen te maken. De tocht heeft in totaal 6 weken geduurd. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Ik zal hiervan ook wat foto’s plaatsen.
Afgelopen vrijdag heeft Elin me meegenomen naar een winkel waar je wol kunt kopen, om te breien of haken. Ik vertelde dat ik nieuwe wandelschoenen 🥾wilde en ze vertelde me dat er in Dokka een goede winkel zit met ook goede service. Kom op…zegt ze, heb je tijd dan rijden we er even naar toe. Oké, prima. Gezellig ook. In Dokka heb ik eindelijk goede schoenen kunnen scoren. Ook laat ze me nog andere winkels zien die misschien interessant zijn voor mij. Ik heb het maar getroffen met haar. Ben er ook erg blij en dankbaar voor dat ze die allemaal voor mij doet. Ook koop ik nog een echte Noorse wafel machine. Heerlijk zijn die wafels en heel makkelijk en snel om te maken. Met wat room en jam erop zijn ze traditioneel.
O ja… we hebben afgelopen zaterdag de camper 🚐 opgehaald in Fenstad. We gaan met Pasen lekker een lang weekend naar Lillehammer. Gelukkig startte de camper meteen en hebben er geen muizen 🐭 in gezeten. Dat is toch altijd maar afwachten als de camper in zo’n vrij open schuur staat. Omdat de camper nu bij huis staat moesten we de garage opruimen zodat mijn auto binnen kan staan. En dat opruimen is best goed gelukt, al zeg ik het zelf. 😉
Dus zo meteen de camper schoonmaken en weer klaar maken zodat we morgen kunnen gaan. Witte donderdag en Goede vrijdag zijn hier ook vrije dagen dus een lekker lang weekend. Op Polarsteps maak ik een verslag van al onze campertripjes. Wie het leuk vind om ons daar ook te volgen…www.polarsteps.com/TheaMegens.
We zijn weer 4 weken terug in Noorwegen. De eerste week voelde dit heel erg dubbel maar ik was heel druk met alles op zijn plek te zetten. We hadden die donderdag hier alles in de gang gezet, dus het was een enorme puinhoop. Bert is ’s maandag weer gaan werken, hij was meteen de hele week van huis, in eerste instantie zag ik hier heel erg tegenop maar dat viel gelukkig allemaal mee. Zoals ik al zei, ik had genoeg afleiding.
Deze 4 weken zijn om gevlogen. Bij ons Mia heeft Bert veel koffie gedronken ☕☕☕, het is heerlijke koffie, schijnbaar. Het is ook een koffiebonen machine. Dus ik op pad naar Gjøvik om voor hem ook zo’n apparaat te scoren. Kom ik bij de balie om af te rekenen ziet de verkoopster (we hebben een account bij hun, is hier bij heel veel winkels, kan je sparen voor korting. Dan zijn en blijven we toch weer echte Nederlanders 🤭) dat we in Hov wonen. Zij woont daar ook. Dan hoort ze ook nog dat ik uit Nederland kom (dat heeft iets te maken met mijn gebrekkig Engels, denk ik 😁). Ze verteld dat haar vriend half Nederlands half Noors is. Zijn vader is Nederlands en moeder Noors en die wonen ook in Hov, naast hun. Wat toevallig!!! Ze schrijft hun adres op en zijn altijd welkom om een keer op de koffie te komen. Nou….dat gaan we zeker een keer doen. (tekst gaat verder onder de foto(‘s))
Als ik met de honden ga wandelen dan kom ik altijd langs de frivilligsentral. Ik dacht: Misschien kunnen hun iets voor mij betekenen of ik voor hun. Ik trek de stoute 👞👞aan en stuur via Messenger een bericht. Dit doe ik in mijn beste Noors, een beetje van Google translate en een beetje van mezelf. Ik krijg vrij snel een bericht terug dat ik altijd welkom ben om op de koffie te komen. Ze verteld ook nog dat ze op maandagavond altijd gaan wandelen en dat ik van harte welkom ben om mee te gaan. Omdat ik hier niet op gerekend had qua eten kon ik niet meteen die dag mee. Ik ben wel naar de ontmoetingsplek gelopen tijdens het honden uitlaten. Daar zag ik al een paar vrouwen staan te wachten en heb hun aangesproken. Ik werd hartelijk ontvangen en mocht meteen mee. Ik vertelde dat ik volgende week mee zou gaan. Het was meteen gezellig. Ook vertelde ze dat ze op dinsdagmiddag van 12 tot 14 uur een strikkekafe (breicafé) hebben bij de frivilligsentral. Ook daar was ik van harte welkom. Ondanks dat ik niet brei mocht ik toch komen. 😁🧶 De volgende dag ben ik daar maar meteen naar toe gegaan met mijn haakwerk. Er zijn dan zo’n 10 vrouwen van allerlei leeftijden gezellig aan het kletsen onder het genot van koffie of thee. Ik werd meteen opgenomen en het was gezellig. Op woensdagmiddag is er steeds iets anders te doen. Ook hier ben ik al een keer naar de bingo geweest. Dat is goed voor mijn Noorse taal, ik kon mijn bordjes met nummertjes zelf goed bijhouden, ik had zelfs 2x prijs. 🏆 2 bossen tulpen. En nee, geen tulpen uit Amsterdam maar uit Fall. Dat is een dorpje naast Hov, die is de grootste tulpenkweker van Noord Europa. Dus nu ga ik elke maandagavond wandelen en elke dinsdagmiddag handwerken. Goed voor de sociale contacten en goed voor mijn taal. (tekst gaat door onder de foto’s)
De rest van de tijd vermaak ik me prima. Het is een groot huis wat gepoetst moet worden, 4x per dag met de honden lopen, mijn hobby’s bijhouden, soms wat tv kijken en huiswerk maken voor de Noorse les. Ik haal nu elke dag mijn 10.000 stappen. 🏆😁🚶♀️🥾 Ook ben ik alweer naar de schoonheidsspecialiste geweest voor mijn wenkbrauwen, en een nieuwe afspraak gemaakt voor de kapper. Flex is ook al naar de hundefrisør geweest. Lekker kort want die lange haren onderaan zijn buik waren altijd nat als we gelopen hadden, en moesten elke keer weer afgedroogd worden. Nu is het kort en is dat niet elke keer meer nodig. Gelukkig. Ik heb frikandellen gemaakt, nou ja…..het smaakt maar om nou te zeggen dat ze echt naar frikandel smaken?!? We zijn ook nog naar de kringloopwinkel geweest, vinden we altijd leuk om daar een beetje rond te kijken. Ook daar hebben we iets leuks gescoord. Een geborduurde wanddoek (ik weet niet hoe je zo iets noemt) met daarop Velkommen til Oss. Voor de mensen die net als ik uit Oss komen is dat grappig. Althans dat vind ik 🤣😀😉🤭. Zaterdag 12 maart hebben we nog meegedaan aan de pubquiz van het Neven & Nichten weekend. Was erg leuk om op afstand toch mee te kunnen doen. Afgelopen week hebben we beide een nieuwe fiets gekocht. In de winter kun je hier niet echt fietsen maar nu het weer hopelijk beter wordt willen we weer wat gaan fietsen. Hier heb je niet zoals in Nederland zoveel fietswinkels. Je besteld een fiets online, die laat je in de sportzaak aankomen en dan kan je je fiets proberen en eventueel meteen meenemen. Die hebben we dus ook gedaan. Vrijdag de fietsen opgehaald, in de nacht de accu opgeladen om zaterdag een stukje te gaan fietsen. Hier de berg af en trappen maar….maar dat trappen lukte mij niet. Wat bleek, lag de ketting eraf. 😔 en met geen mogelijkheid er meer op te krijgen. Dus de fiets weer in de auto om deze naar XXL in Gjøvik te brengen. Die jongens wisten er ook geen raad mee en we moeten dus wachten op de echte fietsenmaker die er maandag pas weer is. Dus al met al. Twee prachtige fietsen gekocht maar nog geen meter gefietst. Dan maar weer een wandeling maken. Er is een app waar je alle wandelingen op kunt zien. Das lekker makkelijk. We kiezen wel altijd de eenvoudige wandelingen want die zijn voor ons Nederlanders al best uitdagend soms. Het is een wandeling met veel hoogte verschil en soms ligt er nog wat sneeuw of ijs. Dus opletten geblazen. Maar we hebben het gered!! 🚶♀️🚶🐶🐶
Hieronder nog wat foto’s van de afgelopen weken. Tot snel weer 👋
En dan krijg je een telefoontje waarvan de wereld even stil staat. Mijn ergste nachtmerrie werd die woensdag werkelijkheid. Om 18.16 uur krijg ik een telefoontje van ons Hannie dat Mark van ons Mia is overleden. Wat??? Ja, ik hoor het goed. Hij is op 61 jarige leeftijd plotseling overleden. 😥 Ik kon maar aan één ding denken en dat was: Hoe kom ik zo snel mogelijk in Nederland. Dan voelt Noorwegen ineens heel ver weg.
Toen we de keuze maakte om naar Noorwegen te gaan was dit één van de dingen die we ons goed hadden gerealiseerd, er kan een keer een telefoontje komen, maar zo snel al en Mark…. Dit hadden we nooit gedacht.
Ik bel met Bert en met Stefanie om dit gruwelijk nieuws te vertellen. Iedereen is ontdaan en kan het niet bevatten. Stefanie en Sander gaan die avond nog naar ons Mia. Gelukkig dat zij ons Mia kunnen bijstaan. Ons Hannie was gelukkig al die tijd al bij haar. Ook goede vrienden steunen haar meteen.
Als Bert thuis komt dan zegt hij meteen: We gaan gewoon met de auto, dan kunnen alle beesten mee. Want ja…dat is een praktisch probleem wat dan om de hoek komt kijken. Stefanie en Sander bieden ook meteen aan dat we bij hun kunnen blijven incl. alle beesten. Hoe fijn is dat…
Piet en Naomi zouden vrijdag komen maar ook die moet ik bellen dat dit helaas niet door kan gaan. Verder kijken hoe we het beste kunnen rijden. De beste optie met de beestenboel is om naar Gotenburg te rijden, daar de nachtboot te nemen naar Kiel en van Kiel naar Oss te rijden. Dit is zo’n 1050 km rijden, verdeeld over 2 dagen. Dat moet gaan lukken. Op de boot boeken we een hut waar huisdieren zijn toegestaan.
We pakken die zelfde avond nog alle spullen bij elkaar in ons oude huis. Het plan is om donderdag om 8 uur te vertrekken naar ons nieuwe huis. Dit omdat de meeste spullen daar liggen. De auto helemaal vol geladen vertrekken we donderdag om precies 8.00 uur naar Hov. 9.45 uur komen we daar aan. We laden de auto uit en pakken ons koffer en allerlei andere spullen weer in de auto. Om 12 uur vertrekken we richting Gotenburg. De boot vertrekt daar om 18.45 uur. We zijn ruim op tijd en geven ons over aan de rust op de boot. We kunnen immers dan niet anders als wachten/slapen totdat we de volgende ochtend om 9.15 uur in Kiel aankomen. Om 9.30 uur rijden we van de boot af. De laatste etappe gaat in. Om 15.30 uur komen we in Oss aan bij Stefanie en Sander. Al met al is het niet tegen gevallen hoe snel we in Nederland kunnen zijn. We laden de auto uit en rijden meteen door naar ons Mia.
Heftig….. maar we zijn er voor haar. We kunnen meteen beginnen met er voor te zorgen dat de kaarten op tijd weg zijn. Dan volgen er dagen van verdriet/regelen/praten/elkaar steunen etc.
Dinsdag om 12 uur is de uitvaart in Uden. Omdat Mark al heel lang lid was van de motorclub hadden zo’n 16 motoren zich verzameld om Mark zijn laatste rit te begeleiden. Heel indrukwekkend. De afscheidsdienst was heel “mooi”, indrukwekkend en ook fijn dat we dit met z’n allen hebben kunnen doen. Een afscheid wat hij verdiende. ❤️
Gelukkig hebben we na de uitvaart nog een paar dagen. De boot is geboekt voor zaterdagavond. We komen veel samen, eten gezamenlijk en vieren ook nog een beetje Stefanie haar 33e verjaardag.
Zaterdagochtend is het weer tijd om afscheid te nemen van de familie. We hebben naast de familie weinig andere mensen gezien. Dit is een bewuste keuze geweest. Het afscheid valt wederom zwaar. De hele terug reis is dan ook emotioneel. Mijn gedachte gaan steeds weer naar mijn lieve, sterke zus. Ze heeft gelukkig heel veel lieve mensen om haar heen. Lieve buren waar ze terecht kan, hele lieve vrienden die dichtbij wonen, zelfs een paar op loopafstand. En natuurlijk ons Hannie en Gerard, Stefanie en Sander en de familie van Mark. En ik…..ik probeer er op afstand voor haar te zijn. Altijd in mijn gedachten, een appje sturen en om haar te bellen. ❤️❤️
Na een korte nacht lopen we al om 6.45 uur buiten met de honden. We doen meteen wat boodschappen, gelukkig is hier de winkel al om 7 uur open. Vandaag (donderdag) staat in het teken van dozen uitpakken. We hebben, ik geloof, iets meer dan 50 dozen. Bij het inpakken hebben de verhuizers sommige grotere dingen die wij los hadden staan, ook nog in een grote doos gedaan. Dus alles bij elkaar zullen het zo’n ruim 60 dozen zijn. We hebben er dan ook een hele kluif aan. ‘S avonds zijn we dan ook weer doodop en liggen weer om 22 uur op bed.
Vrijdag besluiten we om net voor de middag nog te vertrekken naar Ikea. Ook brengen we nog de gekochte gordijnen terug omdat we besloten hebben om geen gordijnen te hangen in de kamer. Bij de Ikea kopen we nog 2 nachtkastjes, pootjes voor onder de tv kast en opbergboxen. De rest van de dag en ook de zaterdag besteden we aan het uitpakken van dozen en het inruimen van de slaapkamers, keuken, kamer en de garage. We hangen nog wat lampen op, zetten de wasmachine en droger op zijn plaats, hangen hier en daar al wat aan de muur en lopen ook nog tussendoor met de honden buiten. 🐶🐶
Uiteindelijk hebben zijn we zaterdagavond een heel eind klaar. Dit was ook de bedoeling omdat we zondag weer terug moeten naar Fenstad. Dit omdat Bert nog een week vanuit Oslo moet werken. Wat hij daarna moet doen is nog afwachten. Hij kreeg namelijk al de planning door voor de komende 2 weken maar hij heeft daar meteen op geantwoord dat hij de 2e week niet meer daar zal werken. Daar werd op geantwoord dat ze de beste oplossing daarvoor zullen zoeken. Wat dit betekend weten we nog niet maar dat zullen we nog wel horen. We zijn benieuwd.
Via Pieter van Jacobs Verhuizingen horen we dat de verhuizers met onze container op woensdagmiddag bij ons nieuwe huis zijn. Yes, dat is mooi. Bert moet die woensdag nog werken maar heeft donderdag en vrijdag wel vrij gevraagd en ook gekregen.
Omdat mijn auto onderweg nog een keer moet laden, ga ik al vroeg weg in Fenstad. Op de helft van de route kan ik bij de Kiwi de auto opladen 🚗. Dit duurt dan zo’n klein half uurtje. We kunnen meteen even de benen en poten strekken.
We vervolgen onze weg voor het tweede gedeelte, dit gaat wat moeizamer omdat op deze weg niet gestrooid is. Maar uiteindelijk komen we mooi op tijd aan bij ons nieuwe huis, maar dan zie ik dat op de oprit zo’n 40 cm sneeuw ligt. Ik waag het er niet op om zo de oprit naar boven op te rijden. Ik zet de auto aan het begin van de straat bij de winkel neer en loop zo naar ons huis.
Er is veel sneeuw gevallen dus ik begin met de oprit sneeuwvrij te maken. Dat is nog een heel karwei. Gelukkig hebben de vorige bewoners een sneeuwfrees laten staan. Deze gebruik ik en dat gaat boven verwachting goed. Het is een beetje als grasmaaien maar dan frees je de sneeuw weg. Na een uur hard werken en het zweet op de rug is de oprit mooi begaanbaar. 😁👍
Ik ga de auto halen zodat ik de spullen eruit kan halen, maar helaas, ik kan niet boven bij ons huis komen, de oprit is veel te glad. Dan maar de auto onderaan de oprit laten staan en dan maar lopen met de spullen. Inde tussentijd krijg ik een telefoontje van Pascal van Jacobs verhuizingen dat ze er zo rond 15 uur zullen zijn. Dan moet ik natuurlijk zorgen dat mijn auto weer weg is zodat hun er goed bij kunnen. Dan dient zich het volgende probleem aan…..mijn auto loopt vast. Hij zit met zijn buik vast op een berg ijs. Ik kan niet voor of achteruit. 😱🤬😡
Ik probeer met van alles om het ijs weg te bikken. We hebben nog niet veel aan gereedschap dus mijn oog valt op de pook van de openhaard. Die gebruik ik om het ijs onder de auto weg te halen. Na een uur lukt het me om de auto weer weg te rijden, en met weer zweet op de rug en….op de kop.. 😰
Rond 16 uur is er dan de verhuiswagen, maar goed dat ze wat later waren want anders was mijn auto nog niet van de oprit geweest.
Al snel wordt het duidelijk dat de vrachtwagen ook niet achteruit de oprit op kan, dit allemaal door de sneeuw. Ook hun moeten dus de wagen onder laten staan en alles lopend naar het huis dragen of rollen. Dit is een hels karwei, ik heb medelijden met ze. Maar hun zeggen: Tja….het is winter en dan kan dat gebeuren. Gelukkig pakken hun het goed op. Ze sjouwen alles naar binnen en ik heb de verantwoordelijke taak om te zeggen waar iets moet komen te staan en/of het naar boven, de garage of in de kamer/keuken moet komen te staan. 😁 Ook zorg ik voor wat te eten en te drinken. 🥐🍲☕🧋
Alles loopt voorspoedig totdat ik zeg dat we ook een piano hebben. Dat is dus een probleem, die krijgen ze de oprit niet op omdat het veel te glad is. De oprit is inmiddels door het vele op en neer lopen veel gladder geworden. Zo’n piano weegt al gauw zo’n 200 kg en dat is dus niet te doen. Na overleg met Jacobs Verhuizingen wordt er besloten dat de piano na geleverd wordt. Jammer maar het is niet anders, dit is beter dan dat er ongelukken gebeuren.
Om 21 uur staat alles binnen. Nadat de verhuizers vertrokken zijn, eten wij nog wat en gaan om 22 uur naar bed. Moe maar voldaan.
Zaterdag 12 februari krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis. Omdat de eigenaar pas 12 uur bij de overdracht kon zijn besluiten we om de plannen te wijzigen. We hebben een aanhanger gehuurd om eerst naar de Ikea te gaan en dan meteen door te rijden naar het huis. Eigenlijk hadden we bedacht om vroeg de sleuteloverdracht te hebben, in Hov een aanhanger te huren en dan die middag naar Ikea te gaan. Maar we huren nu een aanhanger in de buurt van Fenstad en rijden naar Oslo omdat ze daar alles op voorraad hebben wat op ons lijstje staat. 🛏️🪑
Om 8 uur hebben we de aanhanger gereserveerd, om hopelijk om 9 uur bij de Ikea voor de deur te staan. Tot dan toe verloopt alles heel soepel. We sjezen door de Ikea met ons briefje, er zijn een paar dingen die we bij de infobalie moeten bespreken, helaas gaat het hier mis. Ik geef de verkoper mijn lijstje maar hij vergeet 1 artikel, hier komen we pas later achter. De rest gaat van een leien dakje. We rekenen alles af waarna we eerst nog naar het tegenoverliggend gebouw moeten, waar ook nog een zelfbedieningsmagazijn is. Daarna naar een Ikea afhaalpunt een paar kilometer verderop. Daar komen we er dus achter dat we dat ene artikel van het bed niet hebben. 💩💩💩 Gelukkig was die man heel vriendelijk en vertelde ons dat we het hier wel kunnen ophalen maar dat we het in de winkel of dat andere zelfbedieningsmagazijn moeten betalen. Wat een gedoe…..Maar goed, hij maakt de bestelling, wij weer met die bon een paar kilometer verderop naar het zelfbedieningsmagazijn om te betalen om daarna weer terug te gaan naar het afhaalpunt bij diezelfde man. Na 1 1/2 uur hadden we alles compleet en konden we onze reis vervolgen naar Hov.
We hadden tegen Ejdin al gezegd dat we er tussen 12 uur en 12.30 uur daar zouden zijn, dat hebben we bijna gehaald. Om 12.35 uur kwamen we aan met een aanhanger vol spullen. Trouwens…. ook de auto was goed vol geladen. 🤭😁
We nemen nog even de meterstand op, hij laat nog even het een en ander zien en om 13.00 uur krijgen we dan officieel de sleutel 🗝️😁.
We laden eerst alles uit de aanhanger en auto. Daarna loop ik even naar de winkel voor wat boodschappen voor de lunch.
Na de lunch gaan we aan de slag. We beginnen met het bed, want we willen daar blijven slapen voor 1 nacht. Dat lukt aardig, alleen de lattenbodem is wel wat werk maar uiteindelijk staat het bed er. 👍 Inclusief 2 nachtkastjes.
Ook schroeven we de poten onder de 2 fauteuils, de 2 eethoekstoelen, het eethoekbankje, het bankje voor in de hal en de 3 bijzettafeltjes. We leggen de karpetten uit zodat ze goed recht kunnen trekken. Hangen op onze slaapkamer al de gordijnen neer. Ze moeten nog wel ingekort worden maar dat is voor later. We hangen nog 2 jaloezieën op en halen de oude gordijnroedes weg.
Wat dan overblijft is een grote berg karton. In de grootste doos gooien we al het karton en zetten deze doos in de garage, zodat we elke keer de papiercontainer kunnen vullen met karton.
Al deze taken hebben we wel over 2 dagen verdeeld. We hebben voor de eerste keer daar geslapen, wel niet zo best maar dat zullen de spanningen van de laatste dagen wel zijn. 🙃
Ik had vrijdag spaghetti gemaakt zodat we in Hov op zaterdag konden opeten, maar ja…..aan de spaghetti hadden we wel gedacht maar niet aan de magnetron die in mijn auto staat. Ook geen pan of iets bij waar we het in op konden warmen. Dan maar de plaatselijke horeca gesteund. 🍔🍟 Was erg lekker dus voor herhaling vatbaar.
We hadden gordijnen gekocht voor boven en beneden maar we zien er toch vanaf om beneden overgordijnen neer te hangen. We vinden het zonder eigenlijk ook wel prima. Scheelt ook weer een hoop werk. 😁
Zo rond 15 uur vertrekken we weer op zondag om de aanhangwagen terug te brengen. Alles is nu zover klaar zodat woensdagmiddag de verhuizers onze spullen uit Nederland kunnen komen brengen. YES!
Ik ben nu vooral druk met voorbereidingen voor de verhuizing. De adreswijziging is gemaakt, verschillende winkels bezocht, adreswijziging doorgegeven aan instanties etc. etc.
Ook zijn we nog naar Hov gereden om nog even naar het huis te kijken. Ze zijn al een heel eind met opknappen. Er staat ook al een fornuis met inductie kookplaat, met dat laatste word ik wel heel blij 😁✔️👍. We koken nu op elektrisch en daar kan ik moeilijk aan wennen.
Verder gebeurd er weer niet zo veel dus zet ik hier maar eens wat mooie foto’s.
O ja, ik was van de week nog naar de schoonheidsspecialiste geweest voor een pedicurebehandeling. Kost maar liefst 70 euro. Maar nu weet ik precies wat ze hier onder zo’n behandeling verstaan. Ik hoop dat ik in ons nieuwe huis dit weer kan oppakken, want ze doen veel en veel minder dan dat ik gewend was. Dus in mijn ogen, makkelijk verdiend.
Ook hier hebben ze verschillende bevolkingsonderzoeken. 2 weken geleden kreeg ik een oproep voor een borstonderzoek. 1 februari om 18.50 uur in Lillestrøm. Dat is fijn, dat betekend dat ik hier goed geregistreerd ben, niet dat ik daar heel erg aan twijfelde maar toch…
Lillestrøm ligt hier zo’n kleine 50 km vandaan. Mijn auto kan in de winter maar een kleine 100 km rijden zonder te laden. Dan zou je zeggen: dat moet net kunnen, maar helaas, theoretisch zou dat moeten kunnen maar in de praktijk werkt dit vaak niet. Het is koud dus ik wil de verwarming aan, soms even de airco als de raam beslaat. Dan gaan er van het bereik meteen 5 a 10 km af. We hoopte nog dat Bert op tijd thuis zou zijn maar ook dat was niet het geval.
Om 17.00 uur ben ik thuis vertrokken. Veel te vroeg maar het sneeuwt weer vandaag dus dan ben ik toch wat voorzichtiger met rijden. Na 15 km stond ik al stil, een ongeluk gebeurd. Gelukkig dat ik op tijd vertrokken ben. Vlakbij het ziekenhuis waar ik moet zijn is een parkeergarage waar ik de auto kan opladen. 🚗
Zo rond 18.10 uur ben ik bij de garage. De auto aan de stekker en op zoek naar het ziekenhuis. Ook dat is maar een stukje lopen. Al met al zat ik 18.30 uur in de wachtkamer. Best een vreemde tijd maar het is op deze afdeling druk. Na een kwartiertje mag ik al naar binnen. Het onderzoek is snel gebeurd en kan ik me weer aankleden. Over 6 weken komt de uitslag.
Omdat ik weer snel terug ben bij de auto is deze niet genoeg opgeladen. Ik zoek op mijn telefoon naar een snellader en rijd daar naar toe. Dit zal ongeveer een half uurtje duren, in tussen tijd bel ik even met ons Hannie.
Om 20.00 uur kan ik aan de terugreis beginnen. Wat een toestand en dan te bedenken dat ik in Nederland op de fiets naar Boxmeer ging en binnen het uur alweer thuis was. Maar ja….het is voor een goed doel. En blij dat er dit soort onderzoeken zijn. Het volgende onderzoek heb ik volgende week alweer. Maar dan ben ik er voorlopig weer vanaf.
In november vorig jaar, tipte Conny Venhuizen ons dat De Gelderlander mensen zochten die het roer omgegooid hadden. Misschien wel iets voor jullie, zei ze. Inderdaad, best leuk 👍😁. Ik heb een mailtje gestuurd en er verder nooit meer aan gedacht, totdat ik op 22 januari een mailtje kreeg van een reporter van De Gelderlander. Ze had me al vaker gemaild maar dat mailtje is hoogstwaarschijnlijk in de spam terecht gekomen en daarna meteen verwijderd.
Er werd gevraagd of we nog interesse hadden om in de rubriek Het Roer Om te komen. Ja, dat vinden we eigenlijk wel leuk. Het enige wat we moesten doen is zelf een leuke foto aanleveren. Nou, dat zal wel lukken.
Op woensdagavond 26 februari was het online interview. Het was een leuk gesprek. Wij waren nog bang dat ons verhaal niet interessant genoeg zou zijn. Maar ze was heel enthousiast over ons verhaal. Dit was het makkelijkste gedeelte.😉
Het moeilijkste gedeelte was de foto, jonge jonge, wat een ellende om ons beide goed op de foto te krijgen. Van Bert weten we dat zijn ogen altijd gek erop staan. Dus hier moest hij extra op letten, maar als hij op zijn ogen let, kan hij niet meer goed lachen 🤭. Ik moet altijd opletten dat ik geen 3 dubbele onderkin heb en dat mijn haar goed zit, dat laatste was snel opgelost door gewoon een muts op te zetten. 🤣
Het liefst had ik een foto van ons samen met de honden er bij maar dat was helemaal niet te doen. Ook moest de zon schijnen en de lucht moest wel spectaculair zijn. Met zoveel wensen is het gedoemd om te mislukken. Hieronder zie je een aantal foto’s die het niet gehaald hebben.
De laatste tijd gebeurd er eigenlijk niet zo veel. Het is voor mij vooral wachten totdat we de sleutel krijgen van ons nieuwe huis. 🏠 Bert houdt zich bezig met zijn werk.
We hebben inmiddels een huisarts, deze krijg je hier toegewezen. Hopelijk hoeven we er niet naar toe. Maar wel goed dat we er 1 hebben, indien nodig. Ook ben ik opgeroepen voor het borstonderzoek. Ook fijn om te weten dat dit hier ook gewoon allemaal blijft doorgaan. In Nederland heb ik dit 1x gehad en ik fietste toen naar de bus. Hier moet ik 50 km rijden. 🤭😁 Wat een verschil maar ja…. verschil moet er zijn. 😉
Maandag ben ik voor de 1e keer naar de kapper geweest. Heel gezellige vrouw die mij geholpen heeft. Totdat ik moest betalen. 😱 Ik moest maar liefst 1800 kr. betalen. Dat is zo’n 180 euro. Ik moet wel zeggen dat ik ruim 2 1/2 uur in de stoel heb gezeten, het is geverfd met high en low lights en het is geknipt. Dit zijn schijnbaar hele normale prijzen. Gelukkig dat Bert niet naar de kapper hoeft. 🤭 Bij het afrekenen werkte mijn Nederlandse pas niet en op mijn Noorse pas stond niet genoeg op. Shit 💩, het zweet brak me uit. Gelukkig was zij zo aardig dat ze het zelf betaalde en dat we via Vipps, tikkie, het mochten betalen. Bert heeft meteen nadat hij thuis kwam het betaald. Voelde me wel heel vervelend. Weer een ervaring rijker.
Afgelopen week heb ik me vooral bezig gehouden met het oriënteren van gordijnen. We hebben van Nathalie, onze Noorse les juf, veel goede tips gekregen in welke winkel we wat kunnen kopen. Ik heb inmiddels weer veel nieuws ontdekt. De gordijnen zijn deze week in de aanbieding dus moeten we beslissen wat we willen. Moeten, moeten….het is toch 40% korting. Is toch de moeite.
Zaterdag zijn we in ons nieuwe huis geweest om de ramen op te meten en om te kijken of we de veranda kunnen afzetten voor de honden. Ze zijn er nog druk in bezig om het op te knappen. Er hangen al wat lampen, niet bepaald onze smaak maar we kijken wel. Er hangt tenminste iets. Het was weer leuk om daar te zijn. We kregen ook al een sleutel zodat we altijd konden komen kijken. De vader van Ejdin was er nu om ons binnen te laten. Ik denk niet dat we veel vaker zullen gaan kijken want het is toch een kleine 2 uur rijden.
Daarna zijn we in Gjøvik geweest om de gordijnen te kopen. Het was de laatste dag van de aanbieding. Dus dit hebben we al mooi binnen. Overal, op 2 ramen en 2 deuren na, hangen er luxaflex. Prima maar we willen er graag nog overgordijnen hangen.
Zondag hebben we weer ons huiswerk gemaakt, want maandagavond weer een zoom les. We hebben ook een mailtje geweest van een reporter van De Gelderlander. We hebben ons een half jaar geleden aangemeld na een oproep voor de rubriek Het roer om. Nooit meer aan gedacht totdat we in het weekend een mailtje kregen. Leuk!! 😁👍
Woensdagavond hebben we een Google meeting, waar we geïnterviewd worden. We moeten zelf voor mooie foto’s zorgen. Of het ook echt in de krant komt weten we natuurlijk niet. Misschien is ons verhaal wel helemaal niet spannend of leuk genoeg. We zullen het zien. Wordt vervolgd.
Afgelopen week is er van alles gebeurd. Zondag hebben we het huurcontract getekend 🏠🎉🖊️. Was een leuk moment omdat het nu vastgelegd is. Het is gewoon nu echt ons huis, nou ja…ons huis. We gaan het huren maar het voelt nu al als ons huis.
Maandag ga ik aan de gang met de adreswijzigingen. We hebben nog een paar dingen in Nederland, zoals de bank, camperverzekering, telefoon en natuurlijk de belastingdienst. Dit hebben we per 14 februari aan laten passen. Ook de Noorse belastingdienst is al op de hoogte. Je kan ook meteen bij de Post je adres laten wijzigen en je post wordt dan nog gratis 2 maanden doorgestuurd. Das lekker makkelijk 😁. Je krijgt dan ook meteen een sticker met je naam voor op je nieuwe brievenbus. We komen er achter dat er best wel al veel instanties, bedrijven e.d. ons adres al heeft, dus ook die moeten allemaal veranderd worden. Ach dan heb ik wat te doen 🤭🤣.
Dinsdag is een stomme dag. Ze zijn nog steeds bezig om meer capaciteit aan stroom te realiseren. Vandaag wordt dan ook de stroom afgesloten zodat ze het kunnen koppelen of zo iets. Dit duurt van 9.00 uur tot uiteindelijk 15 uur. Jeetje….dan kom je er pas achter dat je werkelijk niets kunt zonder stroom. Op een gegeven moment werd het natuurlijk ook koud, dus met 2 dekens op de bank maar een boek gelezen. Het weer was slecht dus je liep ook niet even lekker naar buiten. Het regent en het waait.
Donderdag is Bert uitgegleden op een stuk ijs op de weg. Hij beland op zijn stuitje waar hij nu nog steeds last van heeft. Het was donker dus hij zag niet dat er ijs op de weg lag. We hebben van die mooie snowsteps gekregen van Peter en Ingeborg maar die had hij niet aan. Snowsteps zijn van die rubberen dingen die je onder je schoenen kan vast klemmen met ijzeren pinnetjes eraan. Is niet nodig, zei hij steeds. Eigenwijs is ook wijs….. Gelukkig heeft hij het er nog goed van afgebracht. Voor hetzelfde geld breekt hij iets. Sindsdien gebruikt hij ze wel. 😁👍
Vrijdag ga ik naar Jessheim met de honden naar de dierenwinkel, dat is altijd een feest. Feest voor de honden en niet voor mij want ik moet weer diep in de buidel tasten voor een zak voer. Gelukkig kreeg ik die ochtend een SMS met een code voor 20% korting, en dat scheelt natuurlijk weer. 👍 Ook heb ik nog een poging gewaagd om worstenbroodjes te bakken. Ze zijn beter gelukt dan de eerste keer maar…..zijn nog steeds niet perfect. Hopelijk gaat het me toch nog ooit lukken. Bijna de hele dag is het water afgesloten, waarom?? Geen idee. Is best lastig als je aan het bakken bent en je hebt vieze handen om dan geen water te hebben. Maar ja… ook dat lost zich weer vanzelf op.
Zaterdag….eerst gingen we vaak op zaterdag naar huizen kijken maar dat hoeft natuurlijk nu niet meer. En wat ga je dan doen?? Precies, naar de Ikea. 😉🤣 We hebben nog van alles nodig voor in het nieuwe huis. We doen wat inspiratie op en nemen nog iets lekkers in het restaurant. We hebben inmiddels een lijstje gemaakt wat we nog moeten hebben voor in het nieuwe huis. We hebben veel weg gedaan omdat het niet goed meer was of dat we het niet meer mooi vonden. Veel dingen hebben we al zo lang dat het ook eens tijd werd om eens iets anders te kopen. We kopen nu nog niets want dat moet allemaal weer verhuisd worden. In Hamar is ook een Ikea dus tegen die tijd gaan we daar nog een keer terug.
Als klap op de vuurpijl zien we ’s avonds nog het Aurora Borealis oftewel het Noorderlicht. Bert ging het laatste rondje lopen met de honden en kwam binnen en zegt dat we weer naar buiten moeten omdat hij het Noorderlicht gezien had. Dus ik vlug weer wat kleren aangetrokken en weer naar buiten. Met het blote oog is het lastig te zien maar op je telefoon door de camera zie je het veel beter. Prachtig 🥰🎉. Het was minimaal maar toch was het overduidelijk het Noorderlicht. ✔️ Iets met een bucketlist. 🤭😉
Zondag of het weekend staat altijd in het teken van huiswerk maken en leren. We zijn natuurlijk nog steeds op Noorse les. Op maandagavond hebben we de Zoom les met Nathalie. Altijd heel erg leerzaam maar ook heel moeilijk. Soms denk ik weleens, ik leer het nooit. Maar we blijven volhouden. 💪
We hebben op finn.no, dit is de Funda/Marktplaats van Noorwegen, een zoekopdracht opgeslagen van huur en koopwoningen in de buurt van Alnabru, waar Bert nu werkt, en Dokka waar Torpa Bilruter ook een vestiging heeft. Maandagavond krijgen we een melding dat er een nieuw huis op de site staat. De laptop stond toch aan dus meteen maar even kijken.
Het gaat om een vrijstaande huurwoning in Hov, zo’n 20 minuten van Dokka. Hov “kennen” we al omdat het allereerste huis waar we zijn wezen kijken ook in Hov was. Dat koophuis waar we geluk hadden dat de eigenaar er was en dat we ook meteen binnen mochten kijken.
Het is een groot huis maar de huurprijs is prima. In de provincie Innlandet zijn de huizen ook beduidend goedkoper dan waar we nu wonen. We wonen nu in de provincie Viken.
Toen we besloten om naar Noorwegen te gaan verhuizen hadden we het idee om in de buurt van Lillehammer iets te zoeken, omdat Bert toen bij Oslo een baan kreeg zijn we destijds daar iets in de buurt gaan zoeken.
Dit huis is 30 km van Gjøvik en een uurtje rijden van Lillehammer. Dus het staat ook nog eens in de regio waar we eigenlijk al wilde wonen.
Het heeft een nette keuken en een prachtige badkamer, 3 slaapkamers en boven en beneden een WC, dat laatste is hier niet zo vanzelf sprekend. Het is op loop afstand van de winkels. Een prachtig uitzicht en geen directe buren. Eigenlijk met 1 woord, Geweldig!!
Nu we 8 weken hier wonen, ben ik er wel achter gekomen dat ik niet achteraf wil wonen, zeker niet zolang ik geen werk heb. Dus in het centrum en toch vrij wonen is perfect.
We besluiten om meteen een bericht naar de verhuurder te sturen. Meteen daarna zeggen we tegen elkaar, we moeten er gewoon naar toe bellen. Een beller is sneller. 😁😉 We zijn de eerste die reageren, dat is al een goed teken. Zaterdag 8 januari is er een kijkdag van 12 tot 13 uur. We mogen dan gaan kijken.
Maandagavond tot zaterdag 12 uur is best een lange tijd. Jeetje wat kan wachten lang duren. Ook het slapen gaat weer iets minder goed. Maar uiteindelijk is het zaterdag. We vertrekken zo rond 9.45 uur, veel te vroeg maar het heeft gisteren veel gesneeuwd dus de wegen zijn niet allemaal even goed. Het is een uur en 3 kwartier rijden maar omdat ik de weg wist, dat dacht ik, reden we eerst nog de verkeerde kant op. Al met al waren we om 11.50 uur daar.
We worden hartelijk welkom geheten. Het huis is van een jonge man die nu in Oslo woont maar wel is opgegroeid in Hov. Zijn ouders zijn 30 jaar geleden uit Bosnië verhuisd naar Noorwegen. Hij is in Hov geboren. Zijn vader regelt veel omdat hij in de buurt woont. We bekijken het huis en zijn eigenlijk al meteen enthousiast. We willen nog niet te snel juichen omdat we weten dat er al meer mensen zijn geweest om het huis te bekijken.
We raken aan de praat en die vader zegt: Wie het eerst heeft gereageerd die heeft het eerste het recht om te huren. Wij dus helemaal blij omdat wij het zeker willen huren. 😍🥰😄
We komen overeen dat we per 12 februari gaan huren. Zij zouden per 1 februari kunnen maar omdat onze meubels uit Nederland moeten komen en we weten dat dit pas in februari kan, gaan we nu voor 12 februari. Bert moet nu nog even op zijn werk kijken wanneer hij in Dokka kan gaan beginnen. 14 februari of 1 maart. We verhuizen dan ook pas echt als Bert daar zijn werk heeft.
We hoeven er eigenlijk niets aan te doen want ze hebben het hele huis, waar nodig, opgeknapt. Ze gaan nog lampen hangen (dat is fijn want we hebben bijna alle lampen in Rijkevoort laten hangen), elektra aanleggen onder de overkapping, de master bedroom wordt nog afgewerkt met mooie houten panelen en een nieuw plafond.
Een mailtje is al verstuurd naar Jacobs Verhuizingen, hun kennende hebben we daar snel antwoord op. Bert gaat maandag op zijn werk vragen wanneer hij kan wisselen. Dan gaan we bekijken wanneer we echt gaan verhuizen en kunnen we hier de huur opzeggen. We hebben 2 weken opzegtermijn dus dat komt goed.
We zijn er zo blij mee!! Niet meer op onze tenen lopen, letterlijk en figuurlijk, hier. Het is hier echt prachtig en we wonen hier echt heel leuk maar…..voor mij toch te afgelegen. Ook vind ik het lastig dat ik denk dat onze honden of wij iemand tot last zijn. Dit zit in mijn hoofd en ik denk niet in dat van iemand anders. Altijd maar bezig zijn om niemand tot last te zijn, dat is best vermoeiend.
Zo meteen dus weer helemaal op ons zelf. We huren het huis van super lieve mensen die nu al helemaal gek zijn van onze honden. Misschien kunnen ze nog eens op onze honden passen als we een paar dagen naar Nederland willen 😉
Hier onder volgen een aantal foto’s van ons nieuwe huis. 😁
Voordeur
Hal
Woonkamer
Woonkamer
Keuken
Overloop
Master bedroom
Slaapkamer
Badkamer
Badkamer
Ook heb ik zelf nog een paar foto’s gemaakt.
Het uitzicht met daarachter Randsfjorden
Keuken
Keuken
De badkamer
Oprit
Vanaf de weg gezien
We zijn daarna nog even naar Dokka gereden om te kijken waar Bert dan komt te werken. Het is inderdaad maar 20 minuten rijden, dat is wat anders dan de 50 minuten die hij nu rijdt.
Het is al een paar dagen mistig. Een klein wereldje. Toch willen we gaan wandelen. We kiezen het rondje om het Nordbytjernet. Er liggen ook wat caches dus die kunnen we dan meteen meepakken.
We komen daar aan en er staan al meerdere auto’s. We lopen richting het meer maar we zien niet of we al op het ijs staan of niet. Ik vind dat doodeng. Omdat het best mistig is kun je ook niet ver kijken. Dan zien we ineens een spoor van voetstappen en gaan dat pad volgen. Het is een mooi rondje van ongeveer 3 kilometer. Flex en Soof kunnen hier mooi los lopen. Flex zijn achterpoten zitten binnen no time vol met klonten ijs. Dat blijft aan die lange haren zitten. Dit vindt hij niet fijn en stopt steeds om die klonten eraf te bijten. Ik zal zijn haar wat korter knippen, dan heeft hij er misschien minder last van.
Het klossen door de sneeuw is op sommige plekken best lastig. Dus de beenspieren worden hier goed op de proef gesteld. De eerst week hadden we ook last van onze kuiten van het lopen naar boven en naar beneden op de heuvels en bergen. Daar hebben we al geen last meer van. Dus….het gaat nog eens goed komen met ons. 😉🤣
Bert was weer onverwacht vrij. Lekker, weer een lang weekend. We besluiten om vandaag naar een huis te gaan kijken waar een leuk vakantiehuisje bij zit. We hebben gisteren nog de makelaar een bericht gestuurd of het goed was dat we zouden komen kijken. Niks gehoord dus we rijden er gewoon naar toe en dan zien we wel. We zijn net 10 minuten onderweg als ik een bericht krijg dat er een bod is gedaan op dat huis. Nou…daar hoeven we dus niet meer naar toe.
Zondag hebben we een afspraak staan om het huis te gaan bekijken waar we 1e kerstdag zijn langs gereden. We vragen of die afspraak verzet kan worden naar vandaag. En dat kan. Wonderbaarlijk kregen we binnen een paar minuten antwoord op dus de route werd gewijzigd.
Daar aangekomen hebben we het hele huis mogen bekijken. Er is een badkamer en keuken die oke zijn. Een mooie huiskamer en 2 slaapkamers op de begane grond. Hier noemen ze dat de 1e etasje. Is ook weer ff wennen want in een groot winkelcentrum staan wij steeds een etage te hoog 🤣.
Boven is het laag en Bert kan alleen in het midden staan. Dit wordt vooral als opslag gebruikt. Ook staan er nog 2 bedden voor als er iemand komt slapen.
Het terras wat aan de huiskamer grenst is echt geweldig. De tuin is 7 hectare en bestaat gedeeltelijk uit een stuk bos. In de tuin staat nog een hondenren, kippenhok en schuurtje. Ook is er nog een grote garage bij.
Het uitzicht is mooi weids en de zon komt er in de winter ook goed bij. Wat ik wel heel belangrijk vindt. Het enige minpunt is dat er geen vakantiehuisje bij staat. Er is wel plaats genoeg om dit eventueel zelf nog te plaatsen.
Het gevoel is goed. We vragen dan ook of er een mogelijkheid is om het huis eerst te huren. Dit omdat we nog niet weten hoe het zit met een hypotheek. Bert zal eerst zijn eerste salaris moeten hebben voordat we met de bank kunnen praten. Ze staat hier niet verkeerd tegenover omdat ze hun nieuwe huis ook eerst kunnen huren. Ze gaat het met haar vriend overleggen en komt hier bij ons op terug.
Er staat ook een huis te koop wat er heel mooi uitziet, zowel van binnen als van buiten. Maar het ligt afgelegen, met heel veel grond. Omdat we relatief in de buurt zijn gaan we er toch even kijken.
Het ligt zo’n 700 meter van de doorgaande weg af. Er ligt veel sneeuw maar er is wel een spoor in de sneeuw. Bert durft het aan om er in de rijden. Na zo’n 500 meter zitten we bijna vast in de sneeuw. Ik vind het doodeng, maar Bert stuurt vakkundig de auto uit de sneeuw weer in het spoor. Toch durven we niet verder te rijden. Het spoor wat er nu ligt is al wat ouder en er ligt weer verse sneeuw op. We zakken zo’n 40 cm diep de sneeuw in. Dus de hele weg weer terug in zijn achteruit. Dit gaat hem dus niet worden. Wat een ellende. Als het hier sneeuwt dan zit je echt met een probleem. Dan zal je zelf een tractor moeten hebben om de weg vrij te maken. Nee, helaas. Hoe mooi het huis ook is.
Hierna rijden we terug naar huis. We gaan lekker voor de tv zitten om iets leuks te kijken zodat we niet in slaap vallen voordat het 12 uur is. 😉🤣
Om 12 uur gaan we even naar buiten om de rest Godt Nyttår te wensen. We drinken een drankje met Jeremy, Erly, Gabriella, Andreas, Nadège (zo heet ze niet maar we kunnen haar naam niet onthouden. Ze poetst hier de cabines en verzorgd ook het ontbijt. Ze zegt heel vaak, That is a catastrophe. Dat zegt Nadège uit de serie Chateau Meiland ook altijd, dus daarom heet ze voor ons Nadège 🤭) en nog een paar mensen die we niet kennen.
Gezellig, maar na een half uur is het te koud om buiten te blijven staan. We gaan naar binnen, kletsen nog even na en gaan dan ook maar naar bed. Op naar het nieuwe jaar. Hopelijk brengt dat ons ook weer veel goeds.
Vandaag eerst naar de winkel geweest, dat betekend eerst je auto uitgraven. Haha, maar dat was toch redelijk snel gedaan. Goede workout zo in de ochtend. Boodschappen doen dat blijft een hele onderneming. Meestal ben ik minstens 45 minuten in de winkel aan het ronddolen. Ik moet ook elke keer wel iets vragen waar een product ligt. Ze kent me al, denk ik. 😁
Vandaag stond ook in het teken van een kerststol met amandelspijs maken. Via Toine’s Kitchen heb ik het recept. Toine is een Nederlander die in Amerika woont en typische Nederlandse recepten online zet.
Alle ingrediënten heb ik aan kunnen komen, dat is al een goed begin.
Ik begin met de amandelspijs. Dat is een makkie. Binnen 10 minuten ligt dit al in de koelkast. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik amandelmeel gebruikt heb en niet eerst amandelen heb vermalen. Maar toch….😉
In het brood deeg gaan rozijnen, gekonfijte vruchten en noten. De noten hak ik met mijn keukenmachine, tenminste dat dacht ik. Nou dat viel nog niet mee. Het was met een staafmixer makkelijker geweest maar ja….die heb hier niet. Dan zeggen wij: Die ligt in Velp. (daar staat de container met onze huisraad)
Het deeg ging nu een stuk beter dan met de worstenbroodjes. Alles verliep zoals het zo moeten. Dat denk ik tenminste, want ik heb nog nooit een kerststol gemaakt. 🤣
Het kost wel wat tijd maar dan heb je ook wat. De kerststol kwam heel goed uit de oven, het zag er prachtig uit. Nu even afkoelen en dan proeven. Bert was inmiddels ook thuis dus we proeven beide een stukje. Heerlijk, al zeg ik het zelf. Echt heerlijk. Eigenlijk moet er nog poedersuiker op maar die had ik niet meer. Ook niet meer erop gedaan want het was zo al heel erg lekker. Nu maar weer bedenken wat het volgende project gaat worden. 🤔
Vandaag eerst wat huishoudelijke taken gedaan. Ineens was het al half 1 dus even met de honden naar buiten. Omdat de omgeving er nu zo mooi uitziet ben ik verder gelopen dan anders. Wel in eigen tuin gebleven.
Deze dag is heel anders dan 1e kerstdag. We doen het rustig aan vandaag. Er staat alleen een wandeling op de planning.
Op 12 november gingen we wandelen in het bos. Maar we komen bij een weg uit met een slagboom. Shit, nou ja, dan zetten we hier de auto maar neer en lopen we verder. Maar wat is daar toch aan het einde van deze weg?? Je kan hier met je pinpas een kaartje kopen van 40 Kr. om deze weg op te mogen. Onze Nederlandse pas werkte niet bij deze slagboom en ook de creditkaart werkte niet.
Nu 6 weken verder hebben we dus wel een Noorse bankpas met pincode dus vandaag een nieuwe poging om deze weg te gaan bekijken. We komen uit bij een Ski en Fietsvereniging. Ze zijn druk met langlaufen op deze baan. Leuk om te zien. Jong en oud staan hier op de latten. We kijken hier wat rond en rijden dan de weg nog verder af. Er liggen ook verschillende caches dus die pakken we even mee.
En zo is het alweer kerst. Wat gaat de tijd snel. We zijn inmiddels al 7 weken in ons nieuwe land. Het voelt nog steeds heel goed. We merken wel dat we toe zijn aan ons eigen stekkie, dus wat doe je op 1e kerstdag? Inderdaad, weer op huizenjacht.
We zijn er achter dat in de provincie Innlandet de huizen goedkoper zijn. Hoe verder van Oslo of een andere grotere stad hoe goedkoper het wordt. Omdat Bert zijn werk ook 2 standplaatsen heeft in Innlandet zijn we ook daar naar huizen aan het kijken. We zoeken dan rond Dokka en Brumunddal, zo’n klein uurtje vanaf daar. We hebben 5 huizen gevonden die ons wel aanstaan.
We vertrekken om 9.30 uur met een tas vol broodjes, drinken, water voor de honden en wat lekkers voor ons allen. 😁
Na een uur en 3 kwartier komen we bij het eerste huis aan. Jeetje, wat mooi! De ligging is heel mooi. Niet in de middle of nowhere. Maar ook vrij genoeg. Het enige is dat er geen huisje voor verhuur bij staat. Maar dat is misschien wel te realiseren. Het huis is niet groot maar dat is precies wat we willen. De keuken en badkamer zijn prima, dat is namelijk hier nogal een dingetje. 🤨
Op naar het tweede huis, we rijden een weg van 28 kilometer tussen de bomen waar we niemand tegen komen. We stoppen dan ook even om de honden eruit te laten. Het is op dat moment -20 graden. Dat werd een korte stop want zelfs Flex had het koud. 🥶
Aangekomen bij het 2e huis zien we meteen dat het kort aan een weg ligt waar je 80 km mag rijden, dat is jammer. Ook ligt het helemaal tussen de bomen zodat er in de winter geen zon zal komen, of maar heel weinig. Helaas, want hier staan 2 vakantiehuisjes bij. Maar de ligging vinden we heel belangrijk. De rest is aan te passen maar de ligging niet.
Nu moeten we een heel eind rijden om bij het derde huis te komen, het is mooi weer en we rijden ergens waar we nog nooit geweest zijn dus genoeg te kijken.
Het 3e huis ligt wel heel dicht naast de buren. Ook de weg ernaar toe is lang, heel lang. Langs die weg zijn wel meer huizen maar verder geen voorzieningen. Nee, door naar de volgende. We zijn beide er van overtuigd dat je wel meteen er een goed gevoel bij moet hebben. Op de foto kunnen ze het mooi neerzetten en dan kom je daar en dan denk je….o dat is wel even wat ander.
Op naar de volgende 2 huizen, die liggen in dezelfde straat. We moeten die hele weg weer eerste terug…
We zien meteen bij het aankomen dat het niets voor ons is. De ligging is totaal niet wat we zoeken, het zijn vrijstaande huizen maar liggen soms bijna tegen elkaar aan.
Conclusie van deze huizenjacht is dat we bij het eerste huis willen gaan kijken. De makelaar hebben we al gemaild. We moeten toch ergens beginnen.
We waren weer thuis zo rond 17 uur. We hebben toch nog een soort van kerstdiner gemaakt. Het was misschien niet een traditioneel kerstdiner maar het was wel heerlijk.
Bert komt thuis met een tas. Die heeft hij gekregen van Ketil, de grote baas van zijn werk. Een kerstpakket!! Dat hadden we echt niet verwacht. Een mooie fleece deken en 2 thermoskannen, 1 voor bv koffie en de andere voor soep. Echt heel leuk. Hij had er ook nog een kaart bij gedaan.
Ook kreeg hij te horen dat 24 december een vrije dag is, dus dat was nog extra leuk. Een mooi lang weekend!!🎄🧑🎄
Voor mij is het afgelopen met de kerstpakketten. De laatste jaren kocht ik altijd zakelijk iets leuks voor mezelf. Maar ja…..Pedilux is niet meer. Ik ben uitgeschreven bij de KVK, geen zakelijke bankrekening meer, dus ook geen geld om iets te kopen 🤣. Maar ik beschouw de mooie keukenmachine als mijn kerstpakket.
Er is op YouTube een Nederlander die in Amerika woont en veel recepten deelt en dan veelal Nederlandse gerechten. Ik heb nog nooit worstenbroodjes gemaakt en heb daar nu de tijd voor dus……
Alle ingrediënten heb ik kunnen vinden in de winkel, dat is al iets 😁. De keukenmachine, die we hier gekocht hebben, aan het werk gezet om het deeg te kneden. Nou dat ziet er niet goed uit. Hartstikke droog, dus maar wat extra melk toegevoegd. De machine heeft het zwaar en ik ook omdat ik niet weet hoe ik het kan veranderen. Uiteindelijk lijkt het iets te zijn. Nog niet echt wat het moet zijn maar we doen het er maar mee.
Ik laat het deeg rijzen en ga met het gehakt verder. Het is een hele klus maar het is wel leuk om te doen.
Op het laatst heb ik 15 worstenbroodjes, tenminste, daar moeten ze voor door gaan. 😶
Nog zo’n 20 minuten in de oven. Spannend hoe ze zullen smaken.
Conclusie na een uurtje of 3.
Het deeg is niet goed gelukt, dit moet de volgende keer anders. Ook het gehakt is te massief. Ook hier weet ik al een oplossing voor. Maar….ze zijn wel te eten. 🤣
Weer kregen we een briefje dat er een buitenlands pakket bezorgd is. Jeetje, alweer? Wat zou dat nou dan zijn.
Op weg naar een wandeling met de honden even gestopt bij de Joker om het pakketje op te halen. Wat zou er in zitten, ik kon niet wachten totdat ik thuis was dus in de auto meteen uitgepakt. Wat leuk!! Een ganzenbord spel maar dan de Osse editie. Wat een origineel cadeau. Super blij mee. Bedankt Joey, Erna, Indy en Jaden uit Oss 😘.
De dichtstbijzijnde laadpaal is hier zo’n 9 kilometer vandaan. Van de week daar naar toe gereden, auto geparkeerd en een eind gewandeld met de honden. Kom ik terug na bijna 2 uur, heeft hij niks geladen. Jeetje mina, hoe kan dat nou weer?? Ik had wel een sms-je gekregen maar begreep dat niet helemaal. Ik dacht dat je dat krijgt als je begint met laden maar dat bleek dus niet het geval. Dit krijg je dus als de laadpaal stopt.
We hadden een aanbod gekregen van Jeremy om voor 1000 KR per maand, thuis te laden. We zouden dan tussen 9 en 16 uur thuis mogen laden. We dachten dat dit best veel geld zou zijn voor een paar keer per week laden dus we besluiten om het eerst even aan te zien. Prima..
Het afgelopen weekend heeft in het teken gestaan van het laden van de auto. We snapte niet waarom die laadpaal er steeds na een half uur er mee stopt. De oplaadkabel rammelde een beetje, er ligt een schroefje los in, en Bert denkt dat dit misschien kortsluiting geeft. De kabel is eigenlijk aan het eind van zijn latijn. Gelukkig zijn deze week op zondag de winkels open dus kopen we een nieuwe laadkabel. Voordat we naar de winkel gaan, zetten we mijn auto alvast bij de laadpaal neer. Maar ik kon nog maar 15 km rijden en de laadpaal ligt op 9 km. Omdat we met 2 auto’s waren durfde ik dit wel aan. Omdat het zo koud is, loopt de accu ook snel terug. Ik heb het net gehaald, bij de laadpaal aangekomen kon ik nog 3 km rijden. Dus dat was op het nippertje. 😶Meteen na de winkel terug naar de laadpaal om deze weer aan te sluiten. Wat denk je…..stopt hij er weer mee na 3 kwartier. Dit werkt dus voor geen meter.
We appen Jeremy en zeggen dat we toch gebruik willen maken van het thuis laden. Nu kan ik hem dagelijks (wat niet nodig is) aan de stroom zetten. Ik kan het ook goed in de gaten houden of hij wel laadt.
Al met al zijn we een week verder en had ik de auto bijna aangestoken 🧨🔥maar nu is het oké. Het blijkt ook nog eens dat het hoogstwaarschijnlijk veel goedkoper is dan bij een laadpaal.
O ja, toen ik de zomerbanden uit de auto aan het halen was, zat er ineens een kip in de auto. Gatver… hij liet zich bijna niet wegjagen. Nu weet ik wel dat ik nooit kippen wil, terwijl ik dat wel gedacht had. 😁 Ik ben er een beetje bang van.
De kerk werd gebouwd op een offerplaats uit de voorchristelijke tijd en was oorspronkelijk een lange kerk. Deze kerk stond op het terrein van de pastorie van Mist. De pastorie werd verplaatst vanwege het risico op kleirassen. De nevel bevindt zich nu op ongeveer een kilometer van de oude ruïnes, maar dichter bij de nieuwe kerk van Nes.
Hier zijn we naar toegereden toen mijn auto aan het laden was. Er stond een ijzige wind en het was heel glad, dus het werd een korte wandeling. We hebben wel alles bekeken.
Woensdag en donderdag had ik een dipje. Het huilen stond me nader dan het lachen. En als je me vraagt waarom? Dan zou ik het niet weten. Ik kon er niet echt de vinger opleggen. Het waren, denk ik, meerdere dingen bij elkaar.
Sinds afgelopen week is het echt aan het dooien. Dat betekend dat het hier spekglad wordt. De sneeuw wordt water en omdat de grond nog zo koud is, vriest dit water in de nacht weer vast aan de grond. Echt verschrikkelijk. Ik ben zo bang dat ik val. Gelukkig hebben we van Ingeborg en Peter, Nordic Grip walking studs gehad. Deze doe je onder je schoenen zodat je een soort van spijkerbanden hebt onder je schoenen. Echt geweldig.
Het andere probleem was dat Flex helemaal is los geslagen. Ze mogen hier veel los lopen wat ook echt heel fijn is, maar….. hij eet alles wat los en vast zit. Eerst rent hij naar het voerbakje van Alfred de kat. Meestal is dit al leeg of staat binnen. Ze zetten het vaak binnen omdat Flex het anders op eet. Dan rent hij als een dolle naar het kippenhok. Daar wordt regelmatig een oude pan met restjes eten neer gezet. Dus ook die bak moet leeg. Gin Gin, de hond van hier, eet ook gezellig mee. Als ik hem roep dan komt hij niet, hij loopt zelfs van me weg als ik naar hem toe loop. Heel frustrerend. Dit werd echt van kwaad tot erger.
Ook ben ik de hele dag bezig met het aanpassen zodat niemand last van ons heeft. Dit zit in mijn hoofd en ik denk dat ik de enige ben die er last van heeft. Maar goed…..ik zal het los moeten laten.
Gelukkig heeft het maar 2 dagen geduurd.
O ja, er was nog wel iets positiefs. We hebben een winkel in Jessheim gevonden die spliterwten verkoopt, dus ik heb heerlijke erwtensoep gemaakt. Ook ben ik woensdag voor de eerste keer naar de schoonheidsspecialiste geweest. Mijn wenkbrauwen zijn weer mooi bijgewerkt.
De sneeuw schuift van het dak, we kunnen bijna niet meer naar buiten kijken.
Onze brievenbus hangt vooraan de straat, dat is dus zo’n 1,5 km van het huis af. Als we naar de winkel of zo geweest zijn dan kijken we meteen of we post hebben. We hebben regelmatig post uit Nederland, de belastingdienst, ING bank, soms een leuke kaart, papieren voor de autoverzekering, contract van de bank. Dus meestal, op die leuke kaarten na, is het niet heel veel bijzonders. Tot vandaag. We kregen een papiertje in zo’n scheurenvelop, zo’n envelop waar je ook je nieuwe pincode in krijgt. Maar wat moet ik met dit papiertje.
Op eens krijg ik een ingeving, omdat het adres van de Joker, de plaatselijke supermarkt, erop staat. Ik met mijn papiertje naar de Joker. Ik vraag aan die mevrouw in mijn beste Engels of zij me kan helpen. Ze zegt meteen met een blij hoofd. Dan heb je een pakketje gekregen. Nou, dat is leuk.
Ik zag meteen aan het handschrift dat het van ons Hannie moet zijn. Ik heb tot thuis gewacht met open maken.
En tot mijn verbazing en verrassing zat er een puzzel in met allerlei foto’s van mijn familie. Wat ontzettend leuk!! Hier wordt je weer helemaal blij van. BEDANKT!
Vandaag heeft Bert zijn werkkleding gekregen, hij lijkt wel een gele markeerstift 🤣🤣. Het is overal verplicht in hun werk om dit soort kleding te dragen.
Hij heeft een broek, trui, jas en schoenen gekregen. 1 setje dus dat wordt vaak wassen. Zijn eerste werkweek is heel goed verlopen. Hij rijdt alleen omdat de andere chauffeurs hem niets meer konden leren. 👍
De meeste tijd is hij mooi op tijd thuis, soms wat later maar hij mag tot nu toe niet klagen. Hij werkt officieel tot 17 uur en is over het algemeen tussen 18 en 18.30 uur thuis. Omdat hij pas om 7 uur hoeft te beginnen, gaan we ook niet meer zo vroeg naar bed zoals eerst in Nederland.
Al met al…..een prima baan met heel afwisselend werk. Hij doet dat toch allemaal maar… 😊
Lise had op Facebook een oproep geplaatst of er iemand een stalling had voor een camper. Daar zijn 2 reacties opgekomen. De ene kwam van iemand hier uit het dorp, dus lekker dichtbij.
Afgelopen woensdag is Bert daar wezen kijken. Het is bij een boer die ook arts is. Wel gepensioneerd. Hij woont daar helemaal alleen op een mega terrein met een heel groot huis, een paar grote schuren, een oud huisje wat hij nog verhuurd. De schuur wordt goed bevonden en de prijs wordt afgesproken.
Vandaag zou de camper daar naar toe gaan. Eerst moest er alle sneeuw vanaf geveegd worden, dat was al een hele klus. Ik zou voorop rijden en Bert met de camper achter mij aan. Toen ik thuis weg reed en boven bij de buren even wachten omdat ik Bert niet meer zag, ging de telefoon. Bert kon met de camper niet boven komen. Je moet je voorstellen dat dit de oprit is van de boerderij waar we wonen, nou….dat begint al goed. 🤔😒
Hij heeft 2x geprobeerd om boven te komen maar als hij er bijna was dan slipte hij door en kon alleen nog maar heel langzaam terug. Gelukkig heb ik dat niet gezien, ik zou het doodeng gevonden hebben.
Terug thuis hebben we gekeken of we hem naar boven konden trekken maar wat schetst onze verbazing, de camper heeft geen trek oog. Wat nu?? Jeremy gebeld of hij misschien sneeuwkettingen heeft, die heeft hij wel maar die passen niet. Jeetje.. Bert zegt: ik ga het nog 1x proberen maar dan rijd ik achteruit. O oké?? Ik wacht hier wel.
Hij rijd als een volleerde chauffeur achteruit met de camper de berg op. Ik had hartkloppingen maar hij ging de bocht om en ik maar wachten en hopen dat het goed ging. Hij belde me op…..Kom maar, ik ben boven!! Gelukkig. 👍😊😁
Om naar de stalling te rijden moet je ook weer vanaf de doorgaande weg een doodlopende weg in naar zijn boerderij. Ook hier moet je weer omhoog. Half weg de weg wacht ik omdat ik Bert weer niet zie. Weer bellen….rijden maar want ik sta op jou te wachten zodat ik met volle vaart die berg op kan. O jeetje, als dat maar goed gaat.
Ik rijd naar de boerderij, stap uit en kijk naar de oprit. Komt hij met volle vaart die berg opgereden en meteen na de schuur stuurt hij naar links, voor mijn gevoel ging hij rakelings langs die schuur maar dat bleek achteraf wel mee te vallen. Gelukkig maar.
De camper staat nu mooi binnen in de schuur. Hier kan hij de hele winter blijven staan. Maar wat een avontuur voordat het zover was. 😅😆
Deze week is er van alles gebeurd. Het nachtwerk van vorige week was Bert niet zo goed bevallen. Sowieso omdat de weg natuurlijk onbekend is en dan in de donker wordt het er ook niet beter op. De route was wel prima maar dat slapen overdag is hem niet goed bevallen. Dit komt natuurlijk ook wel omdat hij met een andere chauffeur in de vrachtwagen lag. Die had de kachel op 22 graden gezet, veel te warm om te slapen. Hij had hem al speciaal voor Bert lager gezet 🥵. Die chauffeur komt uit Litouwen en kan geen woord Noors en heel slecht Engels, dat is heel vermoeiend om dan een gesprek met iemand te hebben. Maar goed….met handen en voeten kom je een heel eind. Zaterdag zo rond 9 uur was hij weer thuis. Samen gegeten en toen maar weer naar bed.
Ze zijn schijnbaar blij met Bert want hij heeft een contract aangeboden gekregen bij AS Torpa Bilruter in Dokka. Dokka wordt niet zijn standplaats maar Alnabru. Dit ligt tegen Oslo aan. Waar we van de week naar het eerste huis zijn wezen kijken was in de buurt van Dokka. Mochten we ooit toch nog die kant op willen verhuizen dan kan hij nog in Dokka gaan werken. Dat eerste huis is inmiddels ook al verkocht. Het is een half jaar contract, dat is hier altijd, om daarna een vast contract te krijgen als het beide bevalt.
Gisteren en vandaag werd hij weer mee gevraagd om proef te rijden in Alnabru bij Schenker. De tijden zijn van 7 uur tot 17 uur. Echte ambtenaren tijden 😊. De eerste dag begint al goed…..hij wordt dus om 7 uur verwacht in Alnabru, de chauffeur heeft hem laten weten, toen Bert al onderweg was, dat ze pas later zouden kunnen beginnen omdat de nachtdienst ook vertraagd is. Om een lang verhaal kort te maken, Bert heeft 2 uur staan wachten voordat ze iets konden doen. De chauffeur kan wel goed Engels dus dat maakt het een stuk makkelijker.
Woensdag zijn wij voor mij op pad geweest om een auto te kopen. Als Bert straks de hele week werken is dan kan ik hier weinig of niks zonder auto. Het is een elektrische Volkswagen Up geworden. Ben benieuwd, maandag kan ik deze pas ophalen omdat we zelf naar de Noorse RDW moeten om hem over te laten schrijven, dit omdat we nog geen BankID hebben.
Over BankID gesproken….we hebben inmiddels een F-nummer. De bank vroeg een bewijs van de belastingdienst over ons D-nummer. Wij deze opgevraagd en op dat moment blijken we al een F-nummer te hebben. De volgende dag kregen we de officiele papieren thuis. Zo….weer een stap dichterbij het Noorse leven en bestaan. Het contract met de bank is getekend en nu is het wachten op een pasje en BankID. We zijn zeer benieuwd hoelang dit zal gaan duren. ☺
We hebben beide een Noors telefoonnummer, dit wordt veel gevraagd bij allerlei instanties. En beginnen beide met een SIM kaart met prepaidkaart. Dit kan later altijd nog omgezet worden naar een vast abonnement.
We zijn nu morgen al 5 weken in Noorwegen en hebben, achteraf gezien, al heel veel geregeld. Alles even kort op een rijtje:
D-nummer wat later is omgezet naar een F-nummer. (D-nummer is een tijdelijk nummer en F-nummer is je vaste persoonsnummer)
Beide een “nieuwe” auto incl. verzekering.
Beide een Noors telefoonnummer.
Een stalling voor de camper. (zie andere blog)
Bert heeft een baan.
Bijna een bankrekening met BankID. 😁😂
De dagen dat Bert werken is ben ik bezig met de huishoudelijke taken maar ik heb ook weer mijn oude hobby fotografie opgepakt. Ik doe mee aan een online Missie. We krijgen elke dag een opdracht om een foto te maken met thema. Leuk om te doen en ik leer er ook heel veel van. Dit is trouwens fotografie met je smartphone. Ook volg ik online een cursus fotografie. Ik heb een nieuwe camera, van Bert gekregen 😋🤣. Dus ik probeer elke dag wel weer iets nieuws uit. Vandaag waren het de kleurrijke druppels. Best goed gelukt, al zeg ik het zelf.
Omdat we op deze zondag niet echt iets te doen hebben, gaan we kijken naar 2 huizen die we gezien hebben op Finn.no. Het is een heel eindje rijden maar ach…we hebben verder toch niets te doen vandaag.
We rijden zo iets voor 10 uur thuis weg. Het is bewolkt en het kijkt maar grijs. Net alsof het elk moment kan gaan sneeuwen.
We rijden 117 km om bij het eerste huis te komen. Inmiddels sneeuwt het een beetje, ook hier ligt beduidend meer sneeuw als bij ons, maar de wegen zijn goed schoon. We komen bij het eerste huis aan en we zien dat er al meer mensen rond het huis aan het kijken zijn. Oke….dat hadden we niet voorzien. Omdat het huis leeg is dachten we gewoon even wat rond te kijken. Nu blijkt dat het een soort van open dag was. De vader van de eigenaar was daar en had al wat sneeuw weggehaald. Na een praatje gemaakt te hebben mochten we alles bekijken, dus ook binnen. Wat een meevaller!!
Het huis ziet er heel goed uit terwijl het gebouwd is in 1890. Er is een oude enkele garage, een vrij nieuwe dubbele open garage, een stabbur, een oude schuur en het woonhuis. Beneden ziet het er goed uit, de keuken is prima, veel opbergruimte, mooie kamer met houtkachel. Ook is de badkamer beneden, is niet echt modern maar is nog prima. Via een steile trap kom je boven, daar is alles heel laag. 2 hele kleine slaapkamers en nog wat deurtjes waar een kast achter zit.
Woonhuis – beneden helemaal prima, boven is het niks
Heel jammer van de bovenverdieping en er is geen bijgebouw wat te verhuren is.
Eindconclusie – Helaas, we gaan verder zoeken
We rijden door naar het 2e huis, zo’n 3 kwartier rijden.
We moeten vanaf de doorgaande weg nog 7 km rijden naar het huis, de weg is heel slecht, alleen maar sneeuw. Soms is het zelfs moeilijk te zien waar de weg is…..❄😱. Ik wil eigenlijk al afhaken maar ben toch nieuwsgierig naar het huis. We komen 1x een auto tegen en verder helemaal niemand. Uiteindelijk bij het huis aangekomen zijn we allebei genezen voordat we het huis goed gezien hebben. We draaien op de oprit, tenminste we denken dat dit de oprit was, en rijden weer terug. Dit gaat hem niet worden. Vrij wonen is leuk maar dit is wel heel vrij.
Eindconclusie: Met gillende banden (dat lukt alleen niet met sneeuw) weer weggegaan.
De rit naar huis is nog ver, onderweg nog maar even gestopt zodat de honden ook nog even hun pootjes kunnen strekken. Die vonden het geweldig in de sneeuw.
Bert is van de week gebeld naar aanleiding van een sollicitatie. Afgelopen maandag is hij daar op gesprek geweest. Waar hij naar toe moest was een uur rijden. Tja.. bij Oslo schijnt hier een ruim begrip te zijn. Het ligt dus net aan de verkeerde kant van Oslo dus daarom was het vanaf thuis een uur rijden. Maar goed…
Het was een goed gesprek en er waren meerdere opties. Ze zoeken voor meerdere soorten werk nog mensen. Werk overdag en elke avond thuis is er wel maar dan moet hij dus dat uur rijden. De andere opties zijn: ’s nachts rijden, wat heel goed verdienen is en nog werk waar je een voor langere tijd weg bent.
Hij gaat vanavond mee met een chauffeur als training. Hij moet zich om 19 uur melden in Alnabru. Dan rijden ze vannacht naar Haugesund (dat ligt grof gezegd tussen Stavanger en Bergen). Daar lossen ze, slapen, laden en ’s nachts weer terug naar Alnabru. Dat betekend dat hij 1 overnachting heeft in de vrachtwagen en zaterdagochtend rond 7 uur weer thuis is.
Daarna wordt er bekeken wat voor werk er het beste bij Bert past. We zijn heel erg benieuwd hoe hem dit gaat bevallen. 🤞
Volgens een aantal mensen was de wandeling rond het Ellingermeer een vrij vlakke wandeling en niet moeilijk. Dus vandaag stond deze wandeling op ons programma.
De eerste hobbel was om de parkeerplaats te vinden, dat valt niet altijd mee als je de omgeving totaal niet kent. Maar gelukkig was deze toch nog snel gevonden. Maar dan? Waar is het pad van de wandeling?? Volgend obstakel. Gelukkig dat het een beetje gesneeuwd had en dat we voetstappen in de sneeuw zagen. Dus die maar gevolgd. De weg naar het meer toe was al een behoorlijke wandeling op zich. Uiteindelijk bij het meer aangekomen en toen er nog om heen gewandeld. Rond het meer was het redelijk vlak en was de wandeling goed te doen. Het uitzicht op het meer was prachtig.
We zagen al voetstappen in de sneeuw op het meer, daar hebben wij ons niet aan gewaagd. Later hoorde we dat ze vaak pas vanaf half januari op het natuurijs gaan omdat ze dan weten dat het veilig is.
De wandeling zou een uur zo ongeveer zijn, wij hadden er 2 1/2 uur voor nodig. Misschien dat ze alleen rond het meer bedoelde?? Maar dat maakt niks uit, wij zijn weer aan onze stappen gekomen voor vandaag 😀💪👍⛄❄ En dat bij -12 graden. Het is koud maar zeker niet guur, er is weinig of geen wind. Onze nieuwe jassen zijn heerlijk, muts op en gaan. 🚶♀️ De honden vermaken zich prima, die hebben geen last van de kou. 🐶🐶
Vanavond zijn we uitgenodigd om bij Lise soep te komen eten. Gezellig! Daarna kunnen we met zijn alle naar een concert van de fanfare in de kerk.
We zijn met achten voor het eten. Lise, Jeremy & Erle met 2 Belgische vrienden, een Nederlandse student die hier 2 weken woont en werkt en wij. Super leuk en gezellig. 6 van de 8 personen die Nederlands/Vlaams spreken, dat was best bijzonder. We spreken allemaal Engels zodat iedereen elkaar kan verstaan. De soep was iets minder, het was schapenvlees met kool en gekookte aardappel. We mochten zelf opscheppen dus dat werd voor mij, soep zonder vlees. Dat is geen probleem, gezelligheid was belangrijker.
Na het eten moesten we nog haasten om om 20 uur bij de kerk te zijn. Er was een concert van de plaatselijke fanfare, of zo iets. Ze speelde ook voor ons bekende nummers, dus dat was leuk. De verhalen die tussenin verteld werden waren vast goed want er werd gelachen. Wij lachte maar gewoon mee. 🤣 Zo hier en daar verstonden we een paar woorden. Misschien als er volgend jaar weer een concert is dat we dan meer kunnen verstaan.
Ik heb ook nog wat foto’s toegevoegd van de schuur hier op het terrein. Deze is al helemaal in kerstsfeer. Wat een gezelligheid. 🎄
Ik had een route gevonden om te wandelen en waar ook meteen wat caches te vinden zouden zijn. Eenmaal op de plek gekomen kwamen we er al snel achter dat dit een pittige wandeling zou worden. We moeten de berg op, over een paadje wat rotsachtig is en waar veel boomwortels overheen liggen. Jeetje….waar zijn we aan begonnen. Ik ben altijd bang om te vallen en loop dus de hele tijd naar beneden te kijken waar ik mijn voeten naar zet. Bert is wat zekerder van zichzelf en kijkt dan ook nog rond. Dat was maar goed ook want hij zag op een meter of 20 een eland staan. Oog in oog met een eland en zijn jong. Wij heel voorzichtig een foto gemaakt. We zijn snel doorgelopen want we wilde niet dat onze honden ze ook zouden zien.
Wauw echt geweldig. Heel apart. Wat een bijzondere beesten. 🦌
Bovenop de berg hadden we een prachtig uitzicht, dat maakte weer veel goed. We zijn nog een stukje verder gegaan omdat we dachten dat het nu niet meer zo moeilijk zou zijn, nou…niks was minder waar. Uiteindelijk zijn we omgedraaid en dezelfde weg terug gelopen. We hadden toch ruim 7 kilometer gelopen. 💪
Vandaag hebben we voor het eerst een wandeling vanaf ons huis gemaakt. Vorige week had het nog wat geregend en zouden de paden nog te modderig zijn. Nu vriest het al een paar dagen dus vandaag was de grote dag. 🤣
Het was een mooie wandeling, met soms berg op en soms berg af. We voelen het wel in onze benen. Maar dat went wel. De eerste dagen hadden we ook last van onze kuiten maar dat is al over. 💪
Flex en Soof hebben, net als wij, genoten van de prachtige wandeling.
Vorige week woensdag waren we naar een auto wezen kijken. Een proefritje gemaakt en de auto was door ons goedgekeurd. Maar……….. zal dit gaan lukken met alleen een D-nummer en geen BankID. De verkoper zegt dat dit wat meer tijd gaat kosten maar dat het zeker zal gaan lukken. Nou dat hopen we dan maar.
Vandaag moest onze huurauto terug en het zou dan makkelijk zijn als we de nieuwe, voordat we naar het vliegveld rijden, zouden kunnen ophalen. De garage zou er alles aandoen dat dit zou gaan lukken.
En… het is gelukt. We hebben een auto op naam en deze is ook verzekerd. Wegenbelasting betaal je hier niet apart, dat gaat via de verzekering, en je hebt dan natuurlijk nog tolwegen.
We zorgen dat we ruim op tijd bij de garage zijn, dat is maar goed ook want we moeten nog naar het Noorse RDW om ons te identificeren, gelukkig is dat maar een paar minuten rijden.
Als daar alles geregeld is worden de kentekenplaten er pas opgemaakt. Vandaar uit kunnen we naar het vliegveld om onze huurauto terug te brengen.
De nieuwe auto rijdt als een trein, wat een grote bak 😆, laat de winter maar komen. ❄⛄🌡 Bert heeft ook geregeld dat ze er een LED bar op hebben gezet. Kunnen we de elanden goed zien. 🤣
Deze middag hebben we ook een tweedehandse wasdroger op de kop getikt. Wat een genot om weer meteen te kunnen drogen, en het belangrijkste, dat de haren na het wassen en het drogen niet meer aan de kleding of beddengoed zit. Helemaal blij mee. 👌
Trandumskogen in Ullensaker werd een van de eerste Duitse massagraven die in mei 1945 in Noorwegen werden ontdekt. De Duitse beulOscar Hans was de hoogste officier van het departement dat verantwoordelijk was voor deze executies. In totaal werden hier 173 Noren,6 Britten en 15 Russen geëxecuteerd. Velen werden door de Duitsers ter dood veroordeeld, maar velen werden ook zonder veroordeling geëxecuteerd. Na de oorlog werden Noorse verraadgevangenen en vooraanstaande NS’ers ingezet bij het uitgraven van de graven.
Vandaag is er een gedenkteken opgericht voor hen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Trandumskogen werden geëxecuteerd. Trandumskogen heeft momenteel de status van nationaal monument (Wikipedia)
Het is heel indrukwekkend om daar te wandelen. Ook heel mooi om foto’s te maken. Ik heb mijn oude hobby weer eens opgepakt maar dat valt nog niet mee. Maar al doende leert men. Dus ik ga de komende tijd nog veel oefenen.
Vandaag gaan we de toerist uithangen in Noorwegen. We parkeren de auto in een parkeergarage vlakbij DE straat Karl Johans Gate. We wandelen eerst naar de kerstmarkt Jul I Vinterland. Leuke kraampjes met allerlei spullen, van warme wanten tot heerlijke Nederlandse friet.
Ook bekijken we de wisseling van de wacht bij het koninklijk paleis. Een week eerder waren Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima nog hier op staatsbezoek. Het gaat er hier niet zo stijf aan toe dan in Engeland. Nog wel met veel poeha maar de wachters kijken ook gewoon een keer naar een andere kant. Dat zal je in Engeland niet zien.
We bezoeken een koffietentje, een souvenirwinkel en een kroeg. Al met al een geslaagde dag.
We zijn vandaag voor de eerste keer uitgenodigd om een concert bij te wonen in de schuur. De hele ochtend is er al bedrijvigheid om alles op te bouwen voor het concert. Er komen allerlei jonge artiesten die zingen, dansen, muziek maken.
Omdat het zo heel erg koud is in de schuur worden de dansacts niet uitgevoerd. Jammer….
Wij hebben een paar artiesten zien optreden. We hebben ook nieuwe mensen ontmoet. Wat ons betreft was het een geslaagde middag.
Onze dagen zijn steeds anders. We wandelen, relaxen, huishoudelijke taken (ja, het is geen vakantie)😉, boodschappen doen, bankrekening openen, solliciteren, naar de NAV.
Op woensdag rijden we naar Årnes naar de NAV, dat is een soort van UWV/arbeidsbureau. We moeten ons daar inschrijven als werkzoekende, dit is nodig voor de belastingdienst om onze inschrijving te versnellen. Dus dan maar ons inschrijven….maar dat gaat zo maar niet, want daar heb je een BankID voor nodig en dat krijgen we pas als in ingeschreven staan als inwoners van Noorwegen. Ja…wie was er eerder, de kip of het ei.
Maar de medewerkster is zo aardig om ons te helpen en we krijgen zomaar een D-nummer van haar. Wauw dat is meer dan verwacht. Nu kunnen we al iets meer, tenminste dat hopen we. 👍 Maar inschrijven dat gaat nog steeds niet, we moeten dit doen via een medewerkster, blijkt later. De meeste kantoren van de NAV zijn alleen open op woensdag van 12 tot 14 uur. Op vrijdag rijden we maar naar Lillestrøm omdat daar het kantoor de hele dag open is. Ook daar worden we geholpen door een aardige dame. Ze kan ons inschrijven en we krijgen daar ook een bewijs van. Inloggen dat gaat nog niet want…..daar heb je een BankID voor nodig en dat krijgen we ………. Maar goed, onze inschrijving is voor nu het belangrijkste.
Boodschappen doen is ook zo’n dingetje. Naar de supermarkt duurt een eeuwigheid. We lopen door alle gangen om te kijken wat er is en wat het kost. Lang leve Google Translate 🤣.
We zijn ook al voor een goede winterjas wezen kijken, jas paste perfect maar het prijskaartje niet echt. Jezus mina. Voor 2 werklozen is het een vermogen, dus we laten deze voor nu toch nog maar even hangen. 😁
Bij de telefoonwinkel hebben we een prepaid simkaartje gekocht zodat we alvast een Noors telefoonnummer hebben, we merken ook dat er soms niet wordt opgenomen als je met een buitenlands nummer belt. Tja, als ik in Nederland een buitenlands nummer zag dan nam ik ook niet op dus dat is te begrijpen. Dit telefoonnummer kunnen we later eventueel nog omzetten naar een abonnement. Maar dat kan pas als we een BankID hebben en dan krijgen we pas…….
Bert heeft inmiddels al verschillende sollicitaties weg gedaan. Afwachten maar weer. We moeten nog een beetje wennen aan de Zuid-Europese mentaliteit, o nee, we zitten in het noorden van Europa. Nou, hier zijn ze dus hetzelfde als in het zuiden. mañanamañana
O ja, we hebben al onze eigen brievenbus. Je naam moet hier op de brievenbus staan, zo niet dan kan er post retour gaan. Dit hebben we kunnen regelen met Lize. 👍💪
In deze filmpjes krijg je een redelijk goed beeld over waar we nu wonen. Natuurlijk hebben we gewacht totdat het prachtig weer was 😊. Met een blauwe lucht kijkt het toch net wat leuker. Filmpjes van de binnenkant van ons huis volgen nog.
Vandaag hadden we een afspraak bij de belastingdienst in Oslo. We hadden om 10.30 uur een afspraak. Op tijd vertrokken omdat we niet precies weten waar we moeten zijn en waar we kunnen parkeren. Gelukkig hebben we de Suzuki en is die makkelijker kwijt te kunnen dan de camper. We vinden snel het gebouw maar waar kunnen we parkeren????
We rijden wat rond en willen eigenlijk niet te ver af staan omdat het nogal behoorlijk regent. Achter het gebouw in de straat staat 1 andere auto geparkeerd en we zetten hem er gewoon achter. We zien het wel want de tijd dringt om op tijd aanwezig te zijn.
We melden ons aan bij de zuil en krijgen een nummer. Dan is het wachten……en nog even wachten……en nog een beetje wachten. Maar eindelijk zijn we aan de beurt. We worden geholpen door een vriendelijke dame die ons alles goed uitlegt. We kunnen ons nu alleen nog maar registreren in Noorwegen omdat we nog geen werk hebben krijgen niet meteen een D-nummer. Dat is jammer want dat heb je wel nodig om hier iets te kunnen doen. Zoals een bankrekening openen, een auto of een huis kopen. Bij het openen van een bankrekening krijg je ook een BankID, dit heb je weer nodig om op heel veel sites in te loggen. Een beetje het DigiD in Nederland.
Ook moesten we nog geïdentificeerd worden door 2 werknemers. Allebei kijken ze dan of wij het wel echt zijn. Bij Bert waren ze zo klaar want die was niet zo veel veranderd met 6 jaar geleden, maar ik wel. Een paar kilo’s lichter en heel kort haar. Ik moest zelfs mijn haar nog even in mijn nek vasthouden. Maar gelukkig…..ze vonden toch dat ik het was 😂😂
Nadat alle papieren ingevuld waren, kregen we te horen dat ze de aanvraag in behandeling nemen, dit kan 24 weken duren voordat we dan een F-nummer hebben. Een F-nummer is het permanente nummer, een D-nummer is maar tijdelijk, dit wordt dan uiteindelijk een F-nummer. 24 weken dat is best lang. Je mag wel zeggen: dat is heeeel lang. Mocht er 1 van ons werk hebben dan kan dit proces aanzienlijk versneld worden. Oké, prima, gaan we daar mee aan de slag.
Bert heeft inmiddels 3 sollicitaties verstuurd, even afwachten….
Na een slechte eerste nacht, veel te warm, een hond die 2x blafte en een slaapkamerdeur die niet dicht kon, dus een hond en kat op bed, zijn we gebroken. Maar ja….we gaan straks op een andere slaapkamer slapen, hopelijk gaat het dan beter.
De eerste afspraak die we hebben is bij Hertz op het vliegveld Gardermoen, om een auto te huren. We hebben een Toyota Yaris gehuurd voor 2 weken. Hopelijk hebben we dan een D-nummer zodat we een auto kunnen kopen. Dit D-nummer heb je overal voor nodig. Een auto of huis kopen, een verzekering afsluiten, een bankrekening openen, een telefoonnummer krijgen.
Daar aangekomen krijgen we een Suzuki Swift 4×4 Hybride. Super de luxe ding, met alles erop en eraan. 👍 Het kost een poar cente mar dan hedde ok wa. 🚗
Bij ons huis hebben we zelfs een eigen parkeerplaats. We verblijven in Mormorhus (grootmoedershuis) 2e etage.
José Venhuizen vond het kenteken meteen wel heel goed. 🤣🤣
De laatste 160 km moeten we nog afleggen. Ook deze laatste etappe gaat prima. We komen veel te vroeg aan bij ons nieuwe huis. Ach ja… we lunchen in de camper, bekijken de “schuur” en leren nog voor les 8 van de Noorse Les. De schuur ziet er echt heel sfeervol uit. Hier mogen we zitten, koffie drinken net wat we willen. Leuke plek als er ooit bezoek komt. De boven verdieping van deze sfeervolle schuur is gereserveerd voor huwelijksceremonie, concerten, allerlei bijeenkomsten etc. Aanstaande zaterdag is er een soort van concert/dans van nieuwe artiesten die daar een film op gaan nemen. Dit is zonder publiek maar we zijn wel uitgenodigd om een kijkje te gaan nemen. Dat gaan we zeker doen!!
Rond 15 uur kunnen we ons huis betreden. Het ziet er nog steeds heel gezellig uit. We laden de helft van de camper leeg en richten het al een beetje in. We zijn moe dus de andere helft zal moeten wachten op morgen. We wandelen nog even op het terrein. Zover je kan kijken is van Lise, de eigenaresse. Er staan ook 3 spiegelhuisjes en een spiegelsauna. Heel prachtig gaan ze op in de natuur. De honden vinden het geweldig, al die ruimte.
De rest van de avond doen we niet veel meer. We videobellen nog wel even met Stefanie. 🤩😁
Donderdag 4 november gaan we dan toch echt vertrekken. We spreken nog wel even af met Stefanie en Sander op de carpoolplaats in Ravenstein. Het wordt een emotioneel afscheid. 😥😥 We blijven zwaaien totdat we elkaar niet meer zien. De eerste honderd kilometer zijn dan ook echt aan mij voorbij gegaan. Na een uur is het een beetje gezakt en zoek ik naar de eerste overnachtingsplek.
De reis gaat verder naar Denemarken waar we in Kopenhagen overnachten in een jachthaven.
De volgende dag willen we net voor of net over de grens van Noorwegen eindigen. Het lukt ons om over de grens te komen, zonder problemen 🍺🍺. We stoppen op de eerste de beste CP. Een mooi plekje voor één nacht.
De hele reis is heel goed verlopen. Ook de honden en kat hebben zich heel goed gedragen. Zelfs van Bumper hadden we dit niet verwacht omdat hij nog nooit met de camper is mee geweest. 🐱🐶🐶💪👌
We hebben goed geslapen op de oprit van ons Mia. We ontbijten, bouwen de camper weer om zodat we kunnen rijden. We nemen daarna afscheid. 😢
Volgende stop is bij ons Hannie. Ze heeft een nieuwe keuken die we natuurlijk nog wel even willen zien. Wat een prachtige keuken met heel luxe apparatuur. Moet je bijna voor op cursus omdat allemaal onder de knie te krijgen. Ook hier nemen we afscheid. 😥
Volgende stop is bij Joey, Erna, Indy en Jaden. Ze hebben sinds kort een puppy en die wilde we graag nog even zien. Wat een schatje die Nala. 😍 We krijgen een Osse Bol bij de koffie. Nooit geweten dat Oss ook een Bol heeft. Het is gewoon een Bosche Bol met andere naam, of zeg ik nu iets heel geks?? Na gezellig te hebben bij gekletst gaan we ook hier afscheid nemen. 😢
Volgende stop is bij Sonja. Zij heeft 2 kittens van inmiddels 4 maanden. Fred en Ginger. Wat een schatjes 😻😻. Ginger ligt samen met Soof op de bank. Fred laat zich niet zien. We lunchen samen. Gezellig gekletst en daarna nemen we afscheid. 😢
De dierenarts in Velp is de volgende stop. Hier worden Bumper, Flex en Soof nog ontwormt. Normaal doen we dat zelf maar dat mag niet als ze de grens over gaan. Ze moeten dan maximaal 5 dagen van tevoren nog ontwormt zijn. Ook moet dit vermeld staan in hun paspoort. Komen we in Velp aan, blijkt dat de praktijk voortaan in Cuijk zit. 🤔 We mogen nog komen dus snel richting Cuijk. Alle beesten gedragen zich goed en krijgen allemaal nog een snoepje. Het lijken net kinderen. 😅🤩
Haps is de volgende stop, daar gaat Sandra wonen. Ze heeft vandaag officieel de sleutel gekregen. We bekijken de woning, drinken nog even wat en nemen afscheid. 😢
Escharen staat als volgende op ons lijstje. We worden rond etenstijd verwacht bij Ronnie, Ingrid, Fleur, Thijs en Manon. Nel zal hier ook zijn. Ze hebben Chinees gehaald. Ook hier weer heerlijk gegeten. We krijgen nog een mooi nummerbord met 128 erop. Super bedankt. 👍 Ook hier nemen we weer afscheid. 😢
We stoppen ook nog even bij Piet, Jolanda, Joyce en Naomi. We kletsen gezellig samen en nemen dan ook hier afscheid 😢. Naomi wil heel graag snel komen, natuurlijk met het vliegtuig. Je bent van harte welkom hoor.
We eindigen deze emotionele dag op het kerkplein in Escharen.
We hebben op de camping in Vortum-Mullem overnacht. Sinds lange tijd hebben we weer eens niets gedaan. Gewoon in de camper een spelletje gespeeld, een lange wandeling gemaakt en nog even bij een cliënt langs geweest. Ze was zeer verheugd om ons te zien. Zo kun je met een bezoek van 10 minuten weer iemand blij maken. 😊
Op dinsdag 9.20 uur worden wij bij het gemeentehuis van Boxmeer verwacht, hier gaan we ons officieel laten uitschrijven. We moeten een formulier invullen, en dan zijn we echt officieel dakloze zonder vaste woon of verblijfplaats 🤣🤣.
We rijden daarna naar Oss, de eerste stop is bij Stefanie. We gaan samen even naar het kerkhof waar pa en ma begraven liggen en steken een kaarsje aan. We lunchen met zijn drieën, nadat we eerst even wat boodschappen hebben gedaan. We gaan natuurlijk ook nog even naar hun nieuwe huis kijken, ze zijn nog ver van huis maar er gaat nu wel wat gebeuren. 💪👍
Volgende stop is naar Mia en Mark. Daar mogen we even douchen 🚿. We mogen met de camper op hun oprit staan, gratis wifi en elektra. Prima plek voor een nachtje. Rond etenstijd komt ons Hannie en Gerard en Stefanie en Sander. We bestellen pizza. Heerlijk gegeten.
Daarna krijgen we een tas vol met cadeautjes. Wat leuk, allemaal dingen die we zeker zullen gaan missen. Bedankt!!
Vandaag is dan eindelijk, of eigenlijk is het best snel gegaan allemaal, de dag dat we naar de notaris gaan. We slapen best onrustig maar dat komt gedeeltelijk ook door Bumper die ons bed vannacht ook ontdekt heeft. 😍🤣🐱
We zetten om 7.30 uur de wekker en lopen voor de laatste keer met de honden het gebruikelijke rondje. We eten wat en we zijn mooi op tijd klaar voor het inspectierondje met de makelaar en de kopers.
Gelukkig werd alles goed bevonden en konden we door naar de notaris.
Binnen gekomen bij de notaris komt er een stoffige man binnen, ach ja…een notaris is best een stoffig beroep maar gelukkig was het een man met heel veel droge humor, we hebben gelachen met zijn allen. Gelukkig want het is anders maar moeilijke en taaie kost.
Na een half uur stonden we weer buiten en waren we officieel dakloos.
Nadat de verhuiswagen geweest is kunnen we aan de slag om het huis schoon te maken en de laatste dingen in te pakken zodat deze mee kunnen in de camper.
We nemen nog afscheid van de buren en slapen 2 nachten op een matras in de kamer.
Op vrijdagavond komt Ronnie de auto en onze 2 fietsen ophalen, hij heeft deze van ons overgenomen. Dan worden we ook nog verrast door een delegatie van neven en nichten Wijnen. Echt super leuk en ze brachten ook nog eens een mooi fotoboek met heel veel foto’s van afgelopen Neven en Nichten weekenden en een grote mand met kaarten, lekkers en cadeaus mee. Ook erg, vooral voor mij, emotioneel. 😪
Op zondag laden we de camper in, jeetje wat een gepuzzel maar het is gelukt. God weet wat de camper nu weegt maar we mogen gelukkig nogal wat laden. Dus dat gaat helemaal goed komen. De laatste nacht in Rijkevoort slapen we op de oprit in de camper met 2 honden en een kat. Dat ging best goed. Bumper is nog nooit mee geweest in de camper dus voor hem is het echt wennen. We lagen goed en wel in bed en toen liep hij over de claxon. 🤣🤣
Vandaag om 7.00 uur zijn de verhuizers er al. Dat is mooi op tijd. Ze lopen eerst een rondje door het huis om te kijken wat er mee moet en wat achter moet blijven. Alles krijgt een sticker met mijn naam en de eventuele bestemming. We hebben Lillehammer opgegeven omdat we iets moesten doorgeven. Elke doos en elk los meubelstuk of wat niet in de doos kon, krijgt zo’n sticker. Op elke sticker staat ook een nummer, 1 van de verhuizers heeft dat nummer + wat voor doos of meubelstuk het is genoteerd op een speciaal papier. Dit is allemaal nodig voor de douane. Mocht er een controle komen dan weten ze precies wat er in welke doos zit.
Daarna zijn ze begonnen met inladen van de container. Dat ging heel vlot. Wat een werkpaarden zijn die verhuizers, echt hard werken en sjouwen. Een vak apart dat heb ik nu wel gezien. Petje af voor de mannen van Jacobs Verhuizingen in Velp. 👍👍
Wij hoefde niet veel te doen als te kijken en zorgen dat er koffie was, dus we hadden die dag een makkie.
Om 12 uur waren ze klaar. Een beetje een raar moment als je dan de verhuiswagen weg ziet rijden met al je spullen. Tot over een …….half jaar??? Misschien nog wel langer.
De container staat nu in Velp in het containerhotel. Daar staat hij in een geconditioneerde ruimte.
Alles wat er nu nog in huis staat moet mee in de camper, en dat is best veel 😮🤔
Vandaag heeft Bert een mailtje gekregen dat zijn baan in Noorwegen niet door kan gaan. Het bedrijf is verkocht en er worden nu voorlopig geen nieuwe contracten gegeven. Heel erg jammer maar het is niet anders.
We hadden dit niet verwacht omdat 4 dagen voor dit mailtje, nog een mailtje kwam van personeelszaken voor nog verdere informatie omtrent zijn contract.
Helaas maar het is niet anders. We gaan gewoon weer op zoek naar een andere baan. En net als in alle landen hebben ze ook in Noorwegen en tekort aan chauffeurs dus we hebben goede hoop dat er snel een andere baan op zijn pad zal komen. 🤞
De maand oktober stond in het teken van verjaardagen, afscheidsdiners, opruimen, spullen verkopen, verjaardag/afscheidsfeestje geven en alvast wat dozen inpakken.
1 oktober uiteten met oud collega’s van Kuehne + Nagel, bij ’t Zusje in Uden
2 oktober verjaardag van Fenny in Berghem
3 oktober verjaardag met lunch van ons Mia in Oss.
8 oktober uiteten met oud collega’s van Brabant Zorg
9 oktober uiteten met 2 nichtjes en mijn zussen en zwagers bij Tinus in Megen
15 oktober mijn verjaardag/afscheidsfeestje voor een paar vrienden uit Rijkevoort
15 oktober ’s middags verjaardag/afscheidsfeestje voor de familie van Haren
15 oktober ’s avonds verjaardag/afscheidsfeestje voor vriendengroep van Bert
16 oktober ’s middags verjaardag/afscheidsfeestje voor familie Megens en vrienden van mij.
20 oktober Bert zijn laatste werkdag met afscheidsfeestje
21 oktober mijn laatste werkdag. Ik ben al ruim 6 weken afscheid aan het nemen van mijn cliënten. Dat ging vaak met een lach maar ook met een traan 😥. Met sommige cliënten heb je toch in al die jaren een fijne band opgebouwd. Ik zal sommige dan ook zeker gaan missen.
Bij het afscheid zijn we heel erg verwend met allerlei soorten “overlevingspakketten”. Heel erg leuk. Dat heeft ons echt heel erg goed gedaan. Ook van heel veel cliënten iets gekregen, dan zie je pas hoe ze je waardeerde.
Tussen alle diners en verjaardagfeestjes ook nog gewoon gewerkt natuurlijk.😊 Tussen de bedrijven door ook alvast wat opgeruimd en ingepakt. Ook wat spullen uit mijn praktijk verkocht, spullen die ik toch nooit gebruik of niet meer ga gebruiken. Dat is best aardig gelukt en dat ruimt ook lekker op.
Ook is mijn Smart verkocht, gelukkig vonden de kopers het goed dat ik er nog tot 22 oktober mee zou rijden. Dat was heel fijn anders had Bert met de camper naar zijn werk gemoeten. Kan wel maar is niet zo makkelijk.
