Na dat telefoontje zien we al snel dat er weinig te huur is. We gaan ons richten op het kopen van een huis. Er staat binnen ons budget niet veel te koop in Hov of Fall. We maken een lijstje en gaan op een vrije avond langs alle huizen rijden. Van de 8 huizen vallen er al meteen 4 af, of te ver weg van de bewoonde wereld of te vervallen. Bij 1 huis in Fall is het kijkdag op donderdag 6 juni, Bert is werken maar ik vraag of Terje en Elin meegaan. Dus om 19 uur gaan we met drieën naar Fall om het huis in de Fosshauggutua 5A te gaan bekijken. Het ziet er goed onderhouden uit, ook van binnen ziet het er mooi uit, alleen……er zijn 2 slaapkamers die ook nog eens heel klein zijn. Er kan geen 2 persoons bed staan, das raar. Het geweldig mooie uitzicht compenseert dit helaas niet. Toch vraag ik aan de makelaar of het mogelijk is dat we zaterdag terug mogen komen zodat Bert ook kan kijken. Ze belt met de eigenaar en die vindt het geen probleem. Maar na een 2e bezichtiging komen we tot de conclusie dat dit huis geen optie voor ons is. Te kleine slaapkamers en er is een hele steile weg naar het huis, zo steil dat de noren zelfs de auto’s beneden laten staan.
Op maandag 10 juni is er een kijkdag in de Nistuguvegen 4 in Hov. Bert is vrij dus we kunnen samen gaan kijken. De makelaar en de zoon van de eigenaar zijn er om eventuele vragen te beantwoorden. We lopen door het huis en het bevalt ons meteen. Er is op het eerste gezicht geen groot onderhoud nodig, de ruimtes zijn perfect en alles is gelijkvloers en een geweldig mooi uitzicht. Het is helemaal onderkelderd maar daar zal ik niet veel komen. Grote ruimtes waar je weet ik wat in kwijt kunt. De makelaar zegt meteen dat we altijd nog een 2e bezichtiging kunnen aanvragen.
Op zondag 16 juni gaan we een huis bekijken in Halmrast, een 7 km vanaf Hov. Het is een huis met een kelder die verhuurd kan worden, dus dat bied misschien mogelijkheden. Aangekomen bij het huis zien we meteen dat het veel onderhoud nodig heeft, eenmaal binnen is het nog veel erger. De man die het huurt heeft alles vol staan, daar moet je een beetje doorheen kijken maar dat valt niet mee. Er hangen rare attributen aan het plafond en in zijn kledingkast hangen pakjes voor kinderen, keurig op een rijtje. Het was een hele rare gewaarwording. We weten niet goed wat we ervan moeten denken. Ook is snel duidelijk dat dit geen huis is voor ons.
In de tussen tijd zijn we bezig om te kijken of we een hypotheek kunnen krijgen, omdat ik een vast contract heb na de zomervakantie biedt dit iets meer perspectief. We krijgen desondanks vaak te horen dat we teveel uitgiftes hebben qua onze inkomsten, dit heeft allemaal te maken met onze 2 auto’s en camper. Dit alles hebben we al ruim 2 jaar en we betalen altijd alles netjes op tijd maar daar heeft de bank geen boodschap aan. Maar we zoeken gewoon verder, wie weet hoe het nog gaat lopen.